A esquerda non é capaz de soñar o futuro
Pasaron unhas eleccións. Noutras estamos de cheo. Mentres escribo isto, non sabemos de todo o que vai pasar, os anteriores reflectían si as subidas da competencia van parar a dar ou a adquirir a chave do Goberno de España. Pase o segundo, é indiscutible que o Estado está en plena tendencia mundial.
É unha nova época. A crise multifactorial que estamos a vivir predí o final do neoliberalismo global. E a nova dereita que se vai estendendo aos poucos mostrouse disposta a tomar a lema e a orientar o cambio. Desgraciadamente, non parece que haxa un principio mellor que o medo para oporse.
A intervención dos medios de comunicación, o papel das redes sociais, fake news e outros, ideólogos como Bannon nas guerras… as explicacións poden ser mil, pero iso non dá resposta á pregunta fundamental: por que a esquerda non é capaz de canalizar a insatisfacción social?
A esquerda non é capaz de soñar o futuro, de imaxinar un proxecto ilusionante, en gran medida porque o propio futuro está en xogo. Démonos conta de que, neste momento, é máis fácil pensar no fin do mundo que imaxinar o fin do capitalismo. Criamos e reivindicabamos que outro mundo é posible, pero a distopía comeu utopía.
Quen historicamente encargaron a rebeldía, a desobediencia e a transgresión están na defensiva, empeñados na corrección política
Esta incapacidade leva á esquerda desesperadamente a salvar a existencia. A única opción posible é defender o instrumento creado no pasado século para afastar aos traballadores doutras formulacións liberadoras, o Estado do benestar. Mellor conservar este sistema, aínda que debilitado, ante a ameaza do posible monstro. Así, as últimas décadas foron a época da alternancia. Pero a alternancia non é unha alternativa, e o poder político-institucional só permite pór parches no seu baleiro. Quizá nalgún momento serviu para manter unha certa orde, pero parece que o propio sistema tamén chegará a data de caducidade máis tarde.
Para garantir a alternancia son necesarios os votos. E para obter un voto tan alto, parece que os partidos teñen que ir cara ao centro, para que se sume o maior número de persoas posible, para xerar a menor desconfianza posible. Así o di a doutrina. Pero ser de centro e ser centro político son cousas ben diferentes. O centro político, que pon a bailar a todos os demais ao ritmo da música que el marca, é nestes momentos ultradereita.
Como o neoliberalismo devorou o liberalismo de Keynes e as súas boas intencións sociais –e controvertidas–, a ultradereita ou alt-right (dereita alternativa, segundo eles) está engulliendo a dereita “civilizada” (sic). E mesmo sementando toda unha nova mentalidade. Aínda que é importante, o fundamental non é si as siglas ou non chegan ao poder, senón que están a cambiar os imaxinarios e as cosmovisións. Está a producirse un cambio de sociedade para orientar o cambio do sistema.
Mentres tanto, quen historicamente encargaron a rebeldía, a desobediencia e a transgresión están na defensiva, empeñados na corrección política. O sumin social comezou a capitalizar esta nova dereita alternativa. Sorprendentemente, agora son eles, polo menos, os que parecen “antisistemas”.
Dicía ao principio que o Estado está en plena tendencia mundial. Poderiamos pensar que estamos a salvo ou, polo menos, á parte de nós. Poderiamos pensar o que queremos e non pensar.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O día do pastor de Huarte explicaron que Euskal Herria obtivo o recoñecemento para participar en concursos internacionais de curta de ovella. A oficialidade produciuse no Campionato do Mundo de Escocia de 2023, como consecuencia do dossier presentado polas mozas vascos e da... [+]
Seguramente, a maioría de nós xa compraron, aquí e alá, os agasallos para o Nadal. Porque a visita nocturna a Olentzero é unha gran cita, especialmente para os máis pequenos. Todos se preparan para esta frutífera época do ano: Bilbao arde tanto como Vitoria, Pamplona e... [+]
Que é o que máis che sorprendeu cando saíches do cárcere? Preguntáronme moitas veces no último ano e medio.
Ver que as rúas de Bilbao están cheas de turistas e de cans con dúas patas, por exemplo? Ou os cambios na situación política? O primeiro cansoume e amoloume... [+]
O tema das axudas para a aprendizaxe do eúscaro é realmente confuso. O cidadán que queira aprender euskera deberá acudir a máis dun portelo para saber canto lle custará o curso que quere realizar e de onde, como e cando obterá as subvencións. Porque aínda custa diñeiro... [+]
A comprensión e interpretación da lingua matemática é o que ten importancia no proceso de aprendizaxe, polo menos é o que nós dicimos aos nosos alumnos. A linguaxe das matemáticas é universal, e en xeral, a marxe de erro para a interpretación adoita ser pequeno... [+]
Nas reunións xuntámonos de todo, e as reunións caracterízannos no momento en que cada un ten o seu papel, o seu poder (ou a súa falta), a súa idade, o seu momento vital. Pero sempre hai quen cala. Lete cantábanos que cando sexamos maiores aprenderiamos o que custa estar... [+]
Quizá unha das debilidades dos seres humanos é a tendencia que temos de escoitar e atender á maioría. Seguro que foi unha característica importante do desenvolvemento da nosa especie e necesaria para a supervivencia. Pero coa dixitalización, esa característica que temos... [+]
Os nosos dereitos, o noso futuro, agora! Baixo a lema, o Día Internacional dos Dereitos Humanos conmemora o legado dos 76 anos. O obxectivo do día é impulsar a construción dun mundo máis pacífico, igualitario e sostible. Con todo, mentres se celebran os avances,... [+]
Estás no bar, na barra, pedindo. No mostrador outras persoas tamén. En breve tocarache a quenda, pero o criado non che preguntou que é o que queres, saltouche e atendeu ao home que veu detrás de ti. Quedóuseche a cara estúpida e queres atraer a atención do camareiro, que... [+]
Gustaríame escribir a esta cousa que levo dentro. Cúmprense case cinco anos da pandemia, e os que eramos mozos naquela época, aínda que seguimos sendo mozas, comezamos a orbitar noutros espazos. A vivenda, o proxecto de vida, a maternidade, o traballo, a saúde... as ordes... [+]
Lembran? O 90% do Parlamento aprobou o Acordo Educativo hai dous séculos –perdoa, dous anos–. A reacción dos congresistas da esquerda moveuse entre euforia e satisfacción moderada. Segundo o documento aprobado, os centros privados seguirían recibindo diñeiro público,... [+]
Estar é facer. Así o di este ano a Feira de Durango, e é certo, polo menos no caso da propia feira e tendo en conta a Euskal Herria. A presente edición é xa a 59 edición da Azoka, e o feito de que cada ano se celebre demóstrao que a Feira de Durango é unha forma de facer... [+]
En Bilbao traballei durante cinco anos con colectivos en risco de exclusión, ao redor da fenda dixital, sobre todo coas mulleres. No camiño, atopeime con violencias machistas e outros moitos problemas. De forma moi orgánica, comecei a relacionarme e a entender o traballo dos... [+]