Non somos unha asociación, senón unha cooperativa
Insistimos en que xa non somos unha asociación ou un colectivo. Fomos, si. Non tiñamos unha forma colectiva de ser transmaribibollos activistas (non, non somos moi partidarios dos activismos individuais). Aproveitamos a asociación para facturar.
Pero en 2020 pasamos de ser asociacións a ser cooperativas. Ou o que é o mesmo, pasamos de ser axentes sociais a ser empresas. Sen ánimo de lucro e de iniciativa social, si, pero unha empresa.
En Euskal Herria temos movementos socio-políticos moi potentes. E un asociacionismo moi activo. Pero non nos enganemos, moitas asociacións actúan como empresas. E isto pode confundir, mesmo ás veces contraditorio.
E nós xustamente non somos menos desa contradición e confusión. De aí a nosa aposta clara pola militancia en Ehgam (Movemento de Liberación Sexual do País Vasco) e por traballar na Cooperativa Hiruki Larroxa. Porque necesitabamos distinguir entre activismo e traballo remunerado ou ámbito profesional.
Con todo, é moi difícil. Non só porque a liña que separa a militancia e o traballo remunerado é moi difusa para quen traballamos no ámbito sociocultural. Pero porque temos que estar continuamente cambiando de gorro: "Agora veño como activista!" ou "agora veño como profesional!" con frases repetidas.
Como consecuencia da institucionalización das nosas loitas, estamos a contribuír á tergiversación e baleirado dos discursos políticos e á desarticulación dos movementos populares
Iso si, preferimos facer ese esforzo e non caer en dinámicas potencialmente perigosas. Porque o activismo ten que ser de rúa. E, desgraciadamente, estamos a pasar as nosas loitas sociais da rúa á oficina e da oficina á institución. Perigo de aí. Un risco real.
E é que, como consecuencia da profesionalización e institucionalización das nosas loitas, estalamos e baleiramos os discursos políticos, eloxiamos aos políticos profesionais, abandonamos as dinámicas asemblearias e, o que é peor, axudamos a desarticular os movementos populares.
Por tanto, como cooperativa debemos ser críticos, consecuentes e dar un paso atrás. Respectar os espazos do activismo rueiro e dos movementos populares.
No noso caso, por exemplo, e sendo unha cooperativa transfeminista, non imos participar na organización do 17 de maio do barrio ou o 28 de xuño temos que evitar as declaracións nos medios de comunicación.
Seguramente un esforzo difícil, claro, pero necesario. Por responsabilidade política (e profesional).
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]
A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]
A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.
A semana seguinte, levei en coche desde Irun a... [+]
A outra vez estiven no enterro do pai dun amigo. O noso amigo pediunos aos presentes que tomasen unha flor dos ramos, si así o querían. Non podo dicir que non ás flores, moito menos ás rosas, sobre todo ás vermellas. Así que collín unha fermosa rosa vermella.
Coa rosa na... [+]
Os nosos pobos e cidades non nos coidan. Fáltanos terra, zonas verdes, espazos comunitarios. O noso pobo está deseñado ao servizo do capital. No pobo dos coidados, con todo, a vida é o centro.
Antes había unha rúa principal, unha rúa xigantesca que atravesaba a cidade. O... [+]
Hace uns días, o novo ministro francés do Interior, Bruno Retailleau, uniuse á chamada "confusión migratoria", unha das cuestións máis perentorias. Fixo chegar aos prefectos do Estado uns mandatos claros: tolerancia cero cos inmigrantes e coas estruturas e os prisioneiros... [+]
O 15 de outubro, nos encontros de economistas de traballo, celebrouse unha interesante mesa redonda. Na mesma participaron a patronal, o Instituto Nacional da Seguridade Social e unha central sindical de Osakidetza. O tema de debate foi o absentismo que cada vez ten maior... [+]
No último ano sucedeume ver a persoas relacionadas co ámbito non profesional en grupos dixitais que utilizaron a intelixencia artificial para dar argumentos aos demais. O compartido como propio. A propia, pero non a vinculada ao sentido da propiedade, senón a procesada desde... [+]
Empecei a redactar mentalmente o meu artigo mentres estaba no coche. Normalmente teño as mellores ideas no coche, mentres condugo só. Voume a Bilbao, ao teatro Arriaga. A compañía Artedrama pon hoxe en escena a obra Miñan. É venres, 25 de outubro.
Achegándome ao atrio do... [+]
A sociedade na que vivimos está absolutamente baseada na subordinación. Ao longo dos séculos, a nosa vida foise configurando conforme a ela, e aos poucos a competencia de decisión, a liberdade e a soberanía fóronse reducindo. Ás veces quitáronnolas con forza, ás veces... [+]
O que me exasperaba moito é a maneira en que algúns médicos falan ao paciente. Fálannos de dor coma se fósemos nenos. Como me fixeron dous transplantes renais, sei de que me refiro: entre outras cousas, puxéronme un tubo no interior do pene. Debido á anestesia, non... [+]
Os dous principais electos de Kanbo (o alcalde e o primeiro ministro) son os rabiados. Tres cidadáns foron golpeados cunha plainta, por protestar a favor do desaloxo da veciña Marienea.É a segunda vez que, ás 06:00 da mañá, sácannos da cama (co veciño), un dez con... [+]
“Chegounos o momento de propostas valentes, integrais e nobres (…) para que Euskal Herria volva entrar entre as revoltas do mundo”, afirmou a amiga Hartu López Arana no seu artigo de opinión “Por unha agresión eficaz” publicado en xullo de 2018 na revista ARGIA... [+]