As mulleres son xornadas transfeministas que se organizan en Cataluña máis aló das armas. Convidamos as mulleres* que formaron parte e protagonizado os conflitos armados do mundo a contar as súas historias: Colombia, Alemaña, Italia, Nicaragua, Palestina, Kurdistán, Euskal Herria, Irlanda, Canarias, Guatemala... As ideas, os estilos, as linguas e os campos de militancia dos participantes son moi variados, con acenos, trans, bolleras ou identidades non duplicadas que proveñen da esquerda radical da terra e que beben do anarquismo.
Cando o silencio é un cómplice do poder, a memoria é unha loita, di a lema dos sedutores. Prescindindo, a memoria é un exercicio colectivo e ausente, baseado na solidariedade entre amigos e oprimidos. En definitiva, a paixón por aprender do pasado para enfrontarse ao presente e construír futuros libres. Un ensino imprescindible en Euskal Herria, no relato do conflito ou, mellor dito, no conflito do relato.
Todo vale para espertar o discurso oficial e nesa imposición do relato único seguen prohibindo e castigando o noso
En nós non temos liberdade para falar, expulsáronnos do relato, relegáronnos da realidade até negar quen somos. Non podemos explicar as nosas crenzas e causas, contar os feitos tal e como os vivimos nós, escribir a nosa Historia. Con todo, os Estados alimentan con máis forza que nunca ao monstro dos medios de comunicación de masas: convencionais, series, películas, redes... Como sempre, todo vale para denigrar o discurso oficial e, nesa imposición do relato único, seguen prohibindo e castigando o noso.
Pola contra, a Historia non se pode borrar porque o sucedido está moi presente na memoria colectiva. Din que a edestia escríbena os gañadores, pero eu creo que o pobo podería/debería facelo. Xa o habemos esculpido con sangue e bágoas, e gañar nas nosas mans. Pois ben, toda iniciativa cidadá é importante, incluso a máis sinxela, para dar unha visión atrevida ao relato do conflito. Con todos eles completaremos a redacción da Historia Vasca.
Nesta iniciativa, un exemplar exemplar son as xornadas catalás. Cristas, mamilas soltas, pelos, panos e camisetas reivindicativas, barbas e flores, risas e prantos, irritabilidad, amor, tradutores incansables, libros, fanzines, adhesivos, afixas, bollería e palabras doces, delicias benignas, relatos duros, mulleres* exemplar, diálogos en once idiomas, toma política infinita, perfecta coherencia e perfecta. Barcelona loita nun ambiente moi vivo. Gràcies a totes, sou exemple (Grazas a todos, sodes exemplo).