En Durango tivemos un fito: a Asociación Alpino de Durango, como todos os anos, realiza unha excursión coa cidadanía para coñecer os fitos que marcaban as fronteiras entre os distintos pobos. A excursión e as explicacións foron unha boa inspiración. Parece que antigamente as persoas máis maiores do pobo tiñan coñecemento da situación das mouteiras, e coa axuda destas persoas todos os anos comprobábase que as mouteiras estaban no seu lugar. Hoxe en día, os fitos son só a memoria dunha dinámica antiga, xa que podemos atopar a cartografía dos pobos dixitalizada nas deputacións. Pero volvendo ao tema desta columna, a palabra fronteira dá moito. No ámbito tecnolóxico, máis que protexer as fronteiras, sempre se buscou superar as fronteiras, os humanos desexamos mover “mouteiras” no mundo da tecnoloxía, pero, a diferenza do que outrora era, volver á situación anterior non é tan fácil como mover unha pedra. O movemento dos “fitos” da ciencia e a tecnoloxía pode provocar profundas transformacións nas sociedades.

Acabo de ler a frase “A intelixencia artificial pode converterse nunha variable para a desaparición da humanidade”. A frase foi publicada na páxina web do Centro de Seguridade da Intelixencia Artificial (safe.ai) e foi asinada polas persoas con maior coñecemento do mundo na actualidade sobre este tema. Dalgunha maneira, está a revisarse o “fito” desta tecnoloxía. O desenvolvemento humano avanza constantemente, pero xa temos algunhas memorias, habemos visto que facelo sen pensar, guiado pola tiranía dos mercados, non sempre dá bos resultados. Moitos dos asinantes poderían avanzar na evolución dos obxectivos económicos das súas empresas. Afortunadamente, xogar de forma ética tamén ten cabida no mercado, polo que a carta non é lanzar pedras sobre os seus negocios, senón construír raíces ao redor do seu negocio. O deseño de estándar ao redor da intelixencia artificial, así como o impulso á regulación, porá á cabeza no deseño das regras do xogo de mesa da intelixencia artificial do futuro.