Transformacións
Kintsugi, ou Quintsukuroi, é a técnica xaponesa de reparación de fracturas de obxectos cerámicos. Segundo Wikipedia, fano con rebanada e po de prata ou ouro. O punto de partida filosófico da técnica é que as fracturas e reparacións forman parte da historia dos obxectos e deben mostrarse para evidenciar a transformación dos mesmos. Os obxectos así tratados valen máis que os novos.
Na nosa contorna, antigamente, cando os traseiros das potas esmaltadas perforábanse co uso, reparábanse con trapos vellos, que entraban no buraco e cubrían moi estreitamente torsionados. A razón era profundamente pragmática: alargar ao máximo a vida das cazuelas (ou ata que os xitanos que chegaban aos pobos cada certo tempo proporcionásenlles unha mellor reparación). Economía de subsistencia.
A moita xente pareceralle raro, pero nun tempo a maioría das cousas (como os paraugas) arranxábanse, en lugar de tiralos ao lixo, e enchíanse de obxectos restaurados pola casa, sen chegar ao exemplo das lentes de esparadrapo.
Antigamente arranxábanse a maioría das cousas, como as de choiva, en lugar de tiralas ao lixo, e enchíanse de obxectos restaurados pola casa
Un artigo do arquitecto Jonander Agirre Mikelez (Por construír, 7K, núm. 1270, 28/05/2023) lémbrame tanto a técnica Kintsugi como as reparacións provisionais das antigas potas. No seu artigo, en Suíza, Basilea, o autor fai referencia ao proxecto de transformación dun almacén de viño en bloque de vivendas, mediante a substitución dun uso caducado por outro que sexa necesario.
Os seres humanos somos capaces de crear e destruír cousas que nos rodean, de retorcer a realidade, até o infinito ou até a destrución total. Probablemente é unha das claves da nosa evolución como especie. A humanidade demostrou unha enorme capacidade para crear e vertebrar cousas novas (obxectos, organizacións, plans, estratexias…), tanto para ben como para mal. Lembro unha pequena peza que viu nos inicios do Museo Guggenheim de Bilbao na xigantesca exposición sobre China, que parecía unha obra de arte máis bela, pero que formaba parte dunha máquina de guerra.
Na maioría dos casos, utilizamos a creatividade para realizar novas invencións, saltando as cousas vellas ou defectuosas.
En máis ocasións deberiamos esforzarnos en mirar a realidade (e a nós mesmos) con outros ollos e en utilizar a creatividade para solucionar as cousas rotas que temos tanto no exterior como no interior, sen estar a crear e creando cousas novas. Como noutras épocas, pano no traseiro da pota.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]