Muíños negros de vento
50 anos reivindicando as enerxías renovables e agora cando a maioría dos ecoloxistas veñen en inundación! Como se pode entender? O libro de Jaume Franquesa, Muíños e xigantes, deume unha luz para entender este paradoxo. A loita pola dignidade, a soberanía enerxética e a transición xusta (Errata Naturae, 2023).
Este estudo etnográfico realizouse no sur de Cataluña, nA Fatarella (Terra Alta), na rexión máis nuclearizada de España e nun val con alta densidade de parques eólicos. É moi interesante analizar os conflitos sociais, medioambientais e as raíces históricas do modelo enerxético actual para aprender moito das lóxicas políticas e económicas que hai detrás do sector eléctrico.
Franquesa distingue o que se coñece como eólica negra, monopolizada por grandes empresas, concentrada nas zonas rurais empobrecidas e sen participación local, e eólica verde, máis distribuída, con maior participación local e orientada ao aforro enerxético.
“A transición enerxética non existe”. Considera que no caso de Cataluña e España (eu creo que en Hego Euskal Herria tamén) están a proxectarse numerosos proxectos eólicos e fotovoltaicos, co obxectivo de aumentar a produción e os beneficios da enerxía eléctrica, pero sen reducir nin rexeitar a enerxía fósil ou nuclear. E isto acordado entre as empresas promotoras e as institucións políticas “a porta pecha”.
Non se pode falar dunha transición ecolóxica real si non se reduce o consumo de enerxía e materiais (o noso metabolismo social)
Os problemas socio-ecolóxicos van máis aló do cambio climático e non poden limitarse ao cambio das tecnoloxías enerxéticas. A pesar do gran desenvolvemento renovable, o seu valor é baixo si non se trasladan ou substitúen outras fontes de enerxía como o carbón, o petróleo, o gas ou a nuclear.
Non se pode falar dunha transición ecolóxica real si non se reduce o consumo de enerxía e materiais (o noso metabolismo social). Como? Tratando de planificar o sistema enerxético en base ás necesidades básicas da sociedade e non aos intereses do almacenamento capitalista.
As enerxías renovables son fundamentais agora e aquí, pero non como o último negocio do estractivismo do oligopolio enerxético. A transición enerxética real debe basearse na ordenación do territorio, a planificación e o debate democrático para, por exemplo, establecer relacións máis equilibradas entre a cidade e o mundo rural. Quizais por iso o prazo de alegacións dos Plans Sectoriais de Enerxías Renovables da CAPV ampliouse no período electoral e na disolución das Corporacións Locais. Unha boa xogada para fuxir da cidadanía.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]
Tiven moitas dúbidas, independentemente de que abrise ou non o melón. Atrevereime, maldita sexa! Quero pór sobre a mesa unha reflexión que teño en mente hai tempo: non é xusto que a muller que deu a luz teña a mesma duración que o outro proxenitor. Mellor dito, o mesmo... [+]
Mundu mailako erasoaldi inperialista betean gaude, mendebaldeko burgesiak gidatuta. Ofentsiba inperialistak hartu duen forma gerrarena da, aldaera guztiekin: gerra ekonomikoa, gerra kognitibo eta kulturala, lawfarea; eta, noski, gerra militarra. Mendebaldeko inperialismoak... [+]
Acabo de ver unha serie doutro triste detective. Todas as tramas sucédense nunha remota illa escocesa. Xa sabedes como funcionan estas ficcións: moitos mortos, xente corrente pero non tanto, e unha paisaxe verde escuro. Nesta ocasión lembroume unha viaxe que fixen aos Países... [+]
Azken urteotan, industria politikaren kontzeptua hainbat mailatan indarrez berragertu da. Neoliberalismoaren mailua izandako erakundeak, Nazioarteko Diru Funtsak, gaur egun zera azpimarratzen du: merkatuek baliabideak modu eraginkorrean esleitzeko eta arazo horiek konpontzeko... [+]
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
A vida rodéao todo, é finita e fráxil. Para vivir boas vidas, creo que o corpo sabe que facer, pero a mente, aínda que o saiba (cando está ben informado), a miúdo ve que cala o corpo intencionadamente. Neste silencio ábrese a cabeza ás relacións con outros xefes: o... [+]