Esta semana coñecemos dúas noticias que representan o choque entre os modelos forestais. Por unha banda, uns descoñecidos atacan o coche da cooperativa Errez, que traballa pola selvicultura sostible en Aramaio. Doutra banda, varios emprendedores destruíron unha plantación industrial de eucaliptos entre Hernani e Arano para denunciar o dano ecolóxico que estas plantacións provocan.
A planta que os emprendedores puxeron en contacto reflicte perfectamente a lóxica e o funcionamento do modelo forestal capitalista imperante.
O eucalipto tróuxose de Australia a Europa a finais do século XVIII, e no noso país comezou a cobrar importancia nos anos 80; en 40 anos a súa presenza multiplicouse por catro. O crecemento destas árbores é moi rápido, coa posibilidade de cortalos a 10-15 anos, o que permite obter beneficios a curto prazo.
A outra cara da moeda deste rápido crecemento é o dano ecolóxico que provoca na súa contorna. O eucalipto empobrece a terra ao absorber grandes cantidades de nutrientes e auga para o crecemento. Ademais, reduce a biodiversidade da zona e facilita a propagación de incendios. Coma se fose pouco, o sistema de matarrasa utilizado para cortar eucaliptos (e piñeiros) promove a erosión do solo empobrecido e afecto directamente aos ríos.
Quen protexen o eucalipto e, en xeral, o modelo de bosque capitalista? Pois que grazas a ese modelo cumpren os petos
Pero, quen protexen o eucalipto e, en xeral, o modelo de bosque capitalista? Pois os que cumpren os petos, é dicir, o sector forestal. Este sector está ben organizado na CAPV e conta cun grupo de presión que defende os seus intereses: Madeira.
No interior de BaskEgur atópanse asociacións empresariais de diversos ámbitos da madeira: propietarios de terras, percheros, empresas de madeira transformada... e BaskEgur realiza un traballo político, ideolóxico e propagandístico para defender os seus intereses.
Nas súas campañas sempre destacan a importancia dos pequenos propietarios no sector forestal. Pero se investigamos un pouco, pódense atopar facilmente as principais multinacionais que hai no seu interior: Iberpapel e Smurfit Kappa, cun beneficio de 163,93 e 1.702 millóns de euros en 2021.
A estas empresas que teñen plantacións por todo o mundo dálles igual o dano que causan a medio prazo, xa que para elas só son instrumentos para multiplicar o seu diñeiro: as plantacións monetarias. Os demais sufriremos as consecuencias de todas estas plantacións.
Por iso, deberiamos deixar de cultivar o diñeiro e apostar por un modelo forestal que satisfaga as nosas necesidades e conserve a biodiversidade.