argia.eus
INPRIMATU
A avoa tamén baila isto!
Xalba Ramirez @xalbaram 2023ko apirilaren 27a
'N.T.E.R.' | Raimundo el canastero | 2023
'N.T.E.R.' | Raimundo el canastero | 2023

A mensaxe que quero enviar é que o ceo se ve desde o inferno". Así arrinca a primeira canción. Fronte ao suposto renacemento de Jesús de Nazaret, Raimundo O Canastero tráenos para Semana Santa o seu primeiro longo traballo: N.T.E.R. (Non Todo É Rumba). A rumba, que empezou como grupo, converteuse nunha festa de sabores incrible.

Tiña ouvido o grupo, pero non tiña cheiro. Preguntado aos amigos de Navarra, Ibai Osinaga explicoume con poucas palabras como unha cita chinesa: Son de Estella, iso explica todo.

Non sei todo, pero sitúa ben o debate. Partindo dunhas raíces navarras, a NTER mestura e desenvolve fontes de todo o mundo. A porrusalda eclítica é sorprendentemente coherente. E o máis importante, moi divertido. Outro disco para rir.

É un grupo de amigos, e como amigos, este enorme disco cociñado en casa ten esa frescura que non se pode conseguir doutra maneira. Bacilo sur, primico mio. Beltza, o Senisa e o Caete son os autores deste artificio demoníaco. E amigos por caldo. Por citar caramelos: Moises non dorme, A Wera e Txeto.

Non podemos resumir aquí todas as pedras preciosas que ten o disco: sete saltos coa soada lema 13,12 e os audios dos grupos de whatsapp que nos arrincan cos controis policiais; o soño tríptico de Alaitz e Maider; a versión da canción Alegria de vivir de Ray Heredia, na esperanza de ser unha canción de verán; e a canción Taketeo, con tres partes (que ritmos e que columnas).Máis aló
de Irrieta, esta ponte entre a tradición e a electrónica que se está desenvolvendo nos últimos anos foi aleteado polos amigos de Lizarralde. Nestas páxinas propuxemos a necesidade do futurismo vasco ao fío de Califato 3/4, e Raimundo o Canastero puxo un granito de area nesa dirección, achegando noso califato palpable ao novo ciclo da música vasca dos últimos anos.

O País Vasco xa non é o que foi; o que durante anos foi un pozo profundo e escuro xa é un río próspero; de Leste a Oeste, a cultura ten un caudal de transformación renovado e fresco. A ver si esas augas rápidas, máis aló da creación cultural, impregnan tamén as nosas mentes e imaxinarios.