Zombis no País Vasco
A decadencia dos bancos Silicon Valley Bank, Republic Bank, Deutsche Bank ou Credit Suisse cuestionou a política de centrais bancarias baseada na subida de tipos de interese. Sen sorpresas, porque o obxectivo das centrais bancarias era “arrefriar a economía”, é dicir, provocar unha crise. De feito, a caída de devanditos bancos comerciais foi a primeira consecuencia directa destas políticas. Trátase dunha derriba medida, pero no capitalismo o control non ten cabida, e aínda queda moito por ver até onde pode chegar esta crise bancaria. Pero á marxe desta crise, púxose de manifesto que, a pesar de estar a cero os tipos de interese durante dez anos, o sistema internacional de produción atópase nunha situación absolutamente precaria. Sistema produtivo dependente do crédito que non pode sobrevivir sen crédito, sistema de produción zombie.
As empresas que non poden obter rendementos suficientes para pagar os intereses dos seus créditos denomínanse zombies empresariais. Esta imposibilidade obriga a endebedarse nun círculo vicioso e sen fin. Ao aumentar os tipos de interese, as empresas poden contraer menos e tratarán de utilizar o seu diñeiro nos bancos (o que ocorreu en Silicon Valley). Pero non tardarán en levantarse.
Non o solucionará todo, pero un Banco Público pode destinar o investimento e liderar o sistema produtivo en beneficio do persoal
Para saír da crise de 2008, a Reserva Federal e o Banco Central Europeo reduciron os tipos de interese até cero. Con todo, a economía non mellorou, sobreviviu artificialmente e cada vez hai máis zombies. Non só en Silicon Valley, senón tamén en Euskal Herria. En 2018, o 10,16% das empresas navarras e vascas eran zombis, fronte ao 25,11%. E o incremento foi xeneralizado, pasando do 12,26% no sector primario ao 26,21%, ao 9,74% na industria e na construción, ao 26,43% e ao 10,28% nos servizos, ao 24,65%. A viabilidade destas empresas está condicionada pola capacidade de endebedamento, capacidade cada vez máis reducida. En consecuencia, os postos de traballo de 197.938 obreiros que traballan nela están en risco, un de cada cinco traballadores de Hego Euskal Herria.
E cal é a solución? Os grandes tipos de interese traen unha crise, pero estando a cero non parece conseguir nada. O principal problema foi a atribución ao sector financeiro privado da competencia para decidir que actividades e empresas deben financiarse, en lugar de desenvolver un Banco Público. Non o solucionará todo, pero un Banco Público pode orientar o investimento, e así dirixir o sistema produtivo, non en beneficio dos ricos e dos especuladores, senón do persoal. A pesar do seu interese para os bancos comerciais, como as armas para a OTAN, hai que deixar de financiar actividades que non son imprescindibles e destinar estes recursos a actividades necesarias e estratéxicas para o país, sexan ou non rendibles.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]