argia.eus
INPRIMATU
Gueto de Varsovia enlatado
  • Un grupo de científicos, historiadores, debuxantes e rabinos percorreu o día a día de Ghetto ocultando toda a documentación en dez caixas de hojalata e tres leites en marmicidad.
Nagore Irazustabarrena Uranga @irazustabarrena 2023ko apirilaren 18a
Duela 80 urte, Varsoviako ghettoko juduen matxinadak ghettoa suntsitzea eragin zuen, baina han gertatutakoaren kronikak latatan gordeta iraun zuen.
Duela 80 urte, Varsoviako ghettoko juduen matxinadak ghettoa suntsitzea eragin zuen, baina han gertatutakoaren kronikak latatan gordeta iraun zuen.

Varsovia, 19 de abril de 1943. Os xudeus do Gueto, tras estar organizando a resistencia armada nos últimos meses, subleváronse e por fin os nazis conseguiron retroceder. Ao día seguinte os alemáns reaccionaron duramente e apenas un mes despois o ghetto foi declarado totalmente destruído cando se queimou a Gran Sinagoga da rúa Tłomackie.

Dous anos e medio antes, co gueto, introducíronse nel 360.000 xudeus, que acabaron con só 10.000-15.000 sobreviventes. Os que non levaron a Treblinka morreron no mesmo gueto. Pero a memoria do que alí ocorreu sobreviviu grazas a unha iniciativa moi especial.

O historiador xudeu Emanuel Ringelblum reuniu a científicos, escritores, debuxantes, rabinos... e crearon un grupo chamado Oyneg Shabat (a alegría do día do descanso) que recolle o relato da vida cotiá do gueto e recólleo nun libro ao finalizar a guerra. Os membros do grupo foron reunindo a crónica do que estaba a pasar en informes, ensaios ou debuxos.

Conscientes da pouca probabilidade de sobrevivir ao ghetto e, por tanto, de escribir o libro, toda a documentación recompilada en latas

Grazas a Yacob Grojanowski tamén puideron recoller o que estaba a suceder nos campos de concentración, que, a pesar de ser deportado ao campo de Chelmno, logrou escapar e escribiu as barbaridades alí observadas e vividas. Oyneg Sabath elaborou un informe detallado que, a través da resistencia polaca, logrou envialo a Londres para a súa publicación.

Pero a medida que as deportaciones, as enfermidades e a fame aumentaron, a esperanza dos membros do grupo foi diminuíndo. Conscientes da escasa posibilidade de sobrevivir ao ghetto e, por tanto, escribir o libro, ocultaron toda a documentación recollida en dez caixas de hojalata e tres leites en marmicidad.

Cando estalou a sublevación fai 80 anos, os alemáns capturaron e asasinaron a case todos os seus membros, pero Ringelblum conseguiu escapar coa súa familia. Permaneceron escondidos durante case dous anos. Pero cando terminaba a guerra, foron descubertos polos membros de Gestapo. Asasinaron a dúas familias, aos Ringelblum e a toda a familia protectora. Pero conseguiron cumprir co obxectivo do grupo: de momento atopáronse todas as latas que non eran unha tupina de leite.