Entoei unha versión da coñecida canción de Zea Mays para a miña propio colco. Marzo foi e púxenlle o nome, aínda que sei que ten pouco de orixinal. Chegou o mes de abril, e prometo, de verdade, que eu non quería falar disto. Marzo azamboado supón unha sobrecarga para ti. Outros, quizais, sufran atracones e indigestión como danos colaterais. O corazón.

Afortunadamente, o mes de marzo non me desvirtuou a imaxinación. No entanto, veño repetir o devandito anteriormente, o que se dixo en melodías e tamaños moi diversos. Primeiro quixen rescatar os escritos de Amancay Gaztañaga nesta mesma revista o pasado mes de novembro. Así o di o actor, literalmente, no texto Felices nós: “Pensar que as nosas creacións non teñen lugar fóra de marzo ou novembro é violencia. Reducir o noso traballo a esas datas limitadas, porque somos mulleres, é violencia”. Pola súa banda, Onintza Engueita, na columna de opinión do Hotel de Berria, abordou o anzol lanzado por Ines Osinaga nas redes: “Un amigo que sabe moito me dixo que en marzo e novembro as mulleres creativas teriamos que duplicar a tarifa: como os hoteis no verán”.

Non podía ser doutra maneira, e a última vez que estiven con Beatriz Egizabal tamén foi en marzo. Magma dedícase ao monólogo Mia de pobo en pobo e contoume con alegría pero con responsabilidade que despois do deserto de xaneiro e febreiro tiña todos os días de marzo, si, todos, luns e martes incluídos. Logo lanzoume unha pregunta, sorrindo: “Ti cres que os homes creativos tamén traballan en marzo?”. Eu respondeuse a si mesmo por exemplo: “Eu teño receo. Igual, normal”.

A estas alturas xa sabemos que na primavera a oferta cultural crece de forma natural. Pero para nós non veñen do saco da Cultura ou, se se quere, do Eúscaro, deixando claro que eses sacos tamén adoitan ser de buracos. Chámannos desde Igualdade, desde as Casas das Mulleres e desde as Escolas de Empoderamiento. Parece que a nosa non vale como tal, que sempre necesita unha escusa ou unha razón concreta.

Grazas de corazón aos organizadores feministas de marzo. Necesitámosvos. O problema é que fóra de marzo tamén nos fan falta altofalantes, prazas e pan.