En 2004 Miguel da Quadra-Salcedo explicou nunha entrevista realizada por Amets Arzallus en ARGIA os pormenores da técnica especial. “O meu amigo de Ermua, Félix Erauskin, contábame a técnica que utilizaban os pastores para coidar as ovellas. Lanzaban pequenos avellanos nun estilo especial”. Fillo de Cecilio Erauskin, pastor do Gorbea, Félix Erauskin (1907-1987), tamén foi pastor de mocidade. Do mesmo xeito que Miguel da Quadra Salcedo, destacou en atletismo en probas de lanzamento, gañando 19 veces o campionato de España en diferentes modalidades. “Ao botalo permitían deslizarse nas mans e así se afastaba moito máis do pau”. Así, o lanzador mollaba a man con auga ou xabón para que a xavelina escorregase máis facilmente; nas probas de lanzamento faise ao revés e utilizan magnesio para evitar o deslizamiento.

“Pero non era a miña única técnica, engado a este estilo a técnica da barra vasca. A miña familia era das Encartaciones, de Somorrostro. Alí cunhas barras, as pancas, facían o buraco e sacaban o mineral. Ocasionalmente. entre os que traballaban facían uns campionatos para ver quen tiraba máis lonxe a barra. Esa era a barra euskaldun. E a súa técnica era que ao botalo a barra daba tres voltas en si mesma para que no camiño a forza centrífuga transformásese en forza lineal”, como ocorre hoxe no lanzamento de martelos. Por tanto, esta técnica que Da Quadra-Salcedo adestraba no verán na praia de Hendaia era, ademais de “pastor”, “mineiro”.

Pero Miguel non foi o primeiro en utilizar esta técnica en xavelina, senón que tamén viu por primeira vez ao seu amigo Félix Erauskin. Erauskin coñecía perfectamente a técnica das pancas, xa que xa rompera 8 veces a marca da barra vasca e gañara 19 veces o campionato de Bizkaia. En 1956 demostrou por primeira vez no estadio de Montjuic en Barcelona o seu innovador modo de ensaio de xavelina. Tiña entón 48 anos, e pouco despois, o 21 de setembro, o mozo de 24 anos da Quadra-Salcedo utilizou o estilo de Erauskin para romper todas as marcas.

Pero a finais de 1956, a Federación Internacional de Atletismo prohibiu a utilización desta técnica nos Xogos Olímpicos de Melbourne, polo seu perigo, xa que con esta técnica de xiro e deslizamiento a xavelina podía escapar a calquera sitio. Entón adaptou a técnica: “Primeiro escribiron que a xavelina non tiña que dar a volta e sen ela botábaa a 95 metros”. Sobra para romper a marca mundial. Pero aínda a xavelina facía unha pequena rotación, que tamén se prohibiu noutra normativa: a punta da xavelina tiña que mirar en todo momento. “Aí asombráronme”. Por tanto, Da Quadra-Salcedo non rompeu ningunha norma, senón que as modificou posteriormente, o que foi suficiente para anular as marcas obtidas con anterioridade. A marca de 112 metros seguiría sendo o record mundial, xa que a mellor marca sitúase en 98,48 metros desde 1996.

Pero ao final esta técnica serviu ao aventureiro Miguel da Quadra-Salcedo. “Tiña un gran status entre os indios do Amazonas. Ese status nunca foi un branco, eu tiña a mellor comida, a mellor hamaca, o mellor lume, todo grazas á xavelina, porque eu máis lonxe botábaa”. A Federación Internacional de Atletismo recoñeceulle o que lle negou.