Quizá os que tedes nenos pequenos coñezades a dinámica dos recunchos que se dan na aula en Educación Infantil. Nela os nenos poden desprazarse nunha dinámica continua de exploración, experimentación, aprendizaxe e compartición. Os recunchos teñen diferentes temas, materiais, ferramentas, e os nenos poden facer cousas diferentes en cada un deles, ou mesturar cousas, creando novas dinámicas de xogo co que teñen. Eu non son experto en educación, pero cando penso nun ambiente de aprendizaxe non me vén á cabeza unha habitación, nin unha pantalla tan utilizada hoxe en día… véñenme á cabeza os recunchos de Educación Infantil, os materiais, os instrumentos e as relacións. Os recunchos de Educación Infantil son para min unha inspiración.

A tecnoloxía estendeuse na educación até chegar a ser necesaria para entender o mundo. Desde Primaria xa están a experimentar nos centros diferentes tecnoloxías, sobre todo programación. Na aprendizaxe das tecnoloxías, os educadores entenderon a necesidade de facelo. Imos adquirindo coñecemento con facelo. Na actualidade, estes procesos de elaboración de tecnoloxía están adaptados ás realidades limitadas dos centros, todo está limitado a unidades de coñecemento: Kits, proxectos... Quizais esta é a forma máis eficaz de controlar o proceso de aprendizaxe.

Pero sen Kits, sen proxectos pechos... que pasaría si ofrecésese aos alumnos un ambiente de aprendizaxe de tecnoloxías? Que pasaría si, do mesmo xeito que os nenos pequenos xogan libremente nos recunchos, os mozos dispuxesen de recunchos tecnolóxicos nos que experimentasen, explorasen tecnoloxías con outros mozos e persoas, e afastásense de kits e procesos pechos? Como unha dinámica así transformaría o noso sistema educativo? E as formas de creación tecnolóxica? As sociedades que vivimos?