Bilbao florecerá e volverá facer eco do eúscaro en sete ou dezasete rúas estridentes, e estenderase aos ensanches e prolongarase por barrios até Otxarkoaga e máis aló. A primavera chegará ao noso idioma despois do inverno dos séculos. Ocorrerá esta primavera. A floración de Bilbao. Xa era hora! Pois de todo!
A floraría avanzada continuará na cidade desde moi temperán mes de marzo até a entrada da primavera, con 150 creadores, artistas e máis, que en multitude de días lanzarán outras tantas propostas.
Todos necesitamos a primavera, e sobre todo o eúscaro é necesario en Bilbao. Virá a semana que vén, como din os navarros. Porque Navarra apoiou a continuidade do eúscaro en Bilbao e a súa contorna, ata que os señores casteláns se hermanaron cos seus señores e obrigaron tamén á lingua castelá. E así segue sendo, forzándose anacrónicamente en Bilbao. Hai tempo que o eúscaro foi a lingua principal dos bilbaínos e bilbaínas, e hai tempo que o ataque contra o eúscaro e a imposición do castelán entre nós.
Se así foi e é hoxe en día, que debemos facer os vascos en Bilbao? Florecer o eúscaro, por suposto. Sementar a semente, plantar flores, coidar o xardín. Non deixe que ninguén corte flores. E quitar as malas herbas para que o eúscaro teña un espazo vital.
Esta vez imos plantar betilore en Bilbao. Entre tantos xardineiros, conseguirase que o eúscaro floreza para sempre?
Esta primavera reunirémonos en Bilbao moitos xardineiros. Bernardo e Ruper chegan a romper o pesadelo e a diseminar todos os tesouros do seu interior; pouco despois, o propio Gabriel, que viaxa por Bilbao, charlará en Ibaizabal e rexuvenecerase en Otxarkoaga. Benito óuvese á liberdade no Arriaga. "Este é o despedimiento", dixo Maurizia, cómenos o devandito e acelérase nunha romaría intensa na Alhóndiga. Porque Joseba tamén se achegou de lonxe a Bilbao nesta ocasión, e atrévome a traballar nunha canteira de novos creadores! Como tanto serán os novos creadores nesta conquista…
Pero o inverno non quere abandonar Bilbao. Repiten o altar winter is coming desde os palacios de inxustiza invernal. Por motivos comerciais marcan as nosas historias máis queridas con supertítulos estraños. A propia cova de Anboto perpetuou o cárcere negando o terceiro grao a Marijaia. Pero quizais non funcionen, porque vén a primavera e Bilbao florecerá como nunca antes o fixo.
Con todo, xurdiu a dúbida entre os xardineiros, xa que xa vimos florecer a cidade temporalmente, os xardineiros nunha corrida polas rúas, pero como viñeron marcháronse a continuación e volvémonos a quedar. Vimos tamén que os recunchos se enchían de bostezos e orejeras, pero tamén eran flores dun día ou dunha semana, e logo as bocas mudas e as orellas volveron a sordar.
Esta vez imos plantar betilore en Bilbao. Entre tantos xardineiros, conseguirase que o eúscaro floreza para sempre? Que necesitaremos para iso? Preguntas que se escoitan as vésperas de primavera.
Debemos fixarnos na historia da nosa cidade. Por que se puxo o eúscaro na ruína e por que se estendeu o Berbaro de Castela como planta estraña invasora. A historia demóstrao claramente, porque foi obrigado polos señores que tiñan o poder. Para recuperar as cousas, para poder plantar e perpetuar o eúscaro en Bilbao e no conxunto de Euskal Herria, temos que crear o poder dos veciños e veciñas. Iso si floración.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]