É obrigación de cada cidadán manter unha actitude ejemplarizante, respectuosa e pór o seu granito de area á sociedade, por pequena que sexa, en beneficio de todos. Por iso, unha vez que chegues as horas nocturnas non vas facer ruídos para respectar as horas de descanso do teu veciño, vas tirar o lixo –e si é posible reciclala– en beneficio do planeta, si ao viaxar en transporte público tócache ouvir os prantos dos nenos, aguantarasche sen que te equivoques, evitarás conflitos e axudarás ás persoas maiores ou con discapacidade de mobilidade cando o necesiten.

Repasa as noticias e dásche conta de que a entidade bancaria que tiñas ao seu lado obtivo os maiores beneficios económicos de todos os tempos. Pechou o portelo fai dous ou tres semanas, sen dar razóns sólidas e claras. Pensarás que manter o servizo aberto suporíalle perdas económicas máis que beneficios, e por iso tomaría a decisión de pechar. En definitiva, para ser rendible que aplicou recortes, seguindo o patrón de que os servizos dirixidos á cidadanía tamén deberían ser rendibles.

Ao final, en lugar do portelo que tiñas á beira da túa casa, en diante, para buscar o diñeiro que é teu, terás que acudir ao despacho de billetes doutro barrio. Alí reunirédesvos os veciños do tres barrios, que tamén pecharon o portelo. Ou peor: deberá retirar un único servizo da localidade e dirixirse ao pobo veciño. Porvos en fila, esperade máis que nunca, mirade aos que tes diante e detrás e entenderedes que estades a pensar o mesmo: "Isto é o que hai".

Volves mirar as noticias e ves ao señor presidente da entidade bancaria na que es cliente. Di que é "inxusto" aplicar un imposto especial sobre os grandes beneficios aos que a economía funciona "grazas". Por outra banda, o goberno que se define como progresista reclamou "responsabilidade social" á banca e aos grandes empresarios, e o mesmo ouvimos nos faladoiros dos grandes medios de comunicación: que non se pode facer pagar hipotecas doutra órbita e enriquecerse con elas, que iso non é exemplar.

Podes quedarche na rúa vermella porque o teu inquilino é un banqueiro que especula como un voitre; o teu banqueiro seguirá mandando armas a calquera guerra para ensuciarte do sangue do pobo; e, ao mesmo tempo, o banqueiro amigo vaiche a deixar o petróleo e a comprar un coche eléctrico, porque favorece o medio ambiente. Ou animarlles a comprar unha vivenda, aínda que logo soliciten un crédito e dificulten mil veces as opcións. Terás que convencer coas nóminas dos últimos anos. Logo, iso si, é a súa responsabilidade pagar. Pero o que manda é o índice Euribor: si tes unha hipoteca de 150.000 euros, tocouche unha lotaría para pagar 300 euros máis ao mes. Con todo, a gran mangueira, xa que en ningún sitio pódense atopar vivendas deste prezo.