A formiga tiña unha tenda de abastos, pero seis anos antes, decidiu entrar no mundo da industria musical en xaneiro de 1917: asociándose a Eugenio Insausti, fundou a sociedade Hispano-Americana para a venda de pianos, pianolas, órganos, bobinas e máquinas de escribir. Pero Insausti morreu en 1923 e Inurrieta decidiu disolver a sociedade e apostar pola nova industria discográfica. Columbia Gramophone Company Limited de Londres e Columbia Records de EE.UU. licenciáronse e comezaron a prensar discos de lousa na súa fábrica no barrio de Benta Berri.

Na década de 1930, a reputación foi acompañada dun aumento da demanda e da fábrica. E por recomendación dos estadounidenses construíu un estudo para, ademais de prensar discos, realizar gravacións. Na próxima década, con todo, Columbia Records recomendoulle levar a produción a Madrid. Pero Inurrieta non quería moverse de San Sebastián e asinou acordos con outras discográficas: Barklay, Decca, Durium, London… E máis adiante Enrique Inurrieta, fillo de Juan, tamén crearía o seu propio selo Alhambra.

Pero Enrique morreu accidentalmente a finais da década de 1950. As fluctuaciones testamentarias, pero sobre todo baixo a presión dunha industria que crecía nas grandes cidades, foron apagando o negocio. A pesar de traballar para EMI, Regal, CBS e outras compañías, a fábrica pechouse definitivamente en 1975.

Inurrieta, pai e fillo, descubriron novos músicos españois, como Sara Montiel, Julio Iglesias ou o grupo Os Bravos, cos que gravaron os seus primeiros discos. Tamén formaron un excelente catálogo da música flamenca. Pero tamén traballaron con músicos vascos. Os traballos centráronse principalmente no Orfeón Donostiarra, así como nas gravacións do bertsolari Txirrita ou barítono Celestino Saone.

Tamén produciron obras gravadas en EEUU ou Inglaterra. Por exemplo, en 1963, o single Don’t Say Nothin’ Bad About My Baby – Softly In The Night, de The Cookies. En 2019, The Cookies actuou no festival Mollo Workin de San Sebastián, onde a cantante Margaret Ross tivo nas súas mans un pequeno disco fabricado na cidade 56 anos antes. Este single non foi o traballo máis coñecido da fábrica. Pero a industria dos discos no seu recentemente nado revela a existencia do legado de Columbia Donostiarra.