Obrigados a gozar da arte
Coma se o propio Leonidas dirixiría, ao once da mañá estamos a terminar o quecemento tras o pano negro do escenario. Gure Xerxes: 300 adolescentes, obrigados a ver teatro. Obrigar, que palabra fea. As palabras teatro e obrigatorio nunca deberían estar escritas na mesma frase, pero aquí están os alumnos de ESO de tres centros e uns poucos profesores, obrigados a ver teatro.
Os mozos entran gritando como animais salvaxes que foron liberados por un curto momento. Nós estamos moi quentes. Sabemos que somos poucos fronte a todos eles, non será fácil, pero o material que temos é bo e estamos nunha compañía inmellorable.
Agarrámonos da man. No momento en que as luces se apagan, os grans asumen na sala. Cantas veces viñeron estes mozos a ver teatro? Cantas veces son forzadas? Cantas veces de pracer? Saben que o pracer e o teatro son compatibles? O tres actores trasladámonos ao escenario.
En silencio, na escuridade, tomamos un oco encima da táboa, mentres telepáticamente dixémonos “un momento, silenciaranse”. Coas primeiras risas dos personaxes acéndense as luces de escena. A partir de agora somos imparables até o final da obra, unha Titana de vapor en continuo avance.
Dez destes 300 sentáronse nas últimas cadeiras de brazos. Non se silencian, non se silencian e non se silencian. Os rumores dos fillos do patriarcado axudáronnos até o final.
O de sempre, castiga aos adolescentes e listo. Como queremos que estes adolescentes gocen do teatro se non lles ensinamos a gozar?
O de hoxe foi laborioso, quedoume o corpo coa sensación de que empuxamos. Chegoume un profesor mentres os alumnos saen da sala. Preguntoume que tal foi, que eles non o viron, saíron a tomar café.
Antes de chegar a casa teño que chamar á miña nai: “Que pasou hoxe no teatro?”, respondinlle que “o dez de sempre boicoteáronse a si mesmos, nai”. Contoume como se decatou: á enfermeira que comparte a custodia da nosa avoa enviáronlle unha carta desde o colexio. Hoxe os alumnos portáronse mal no teatro e din que non vai quedar así, que haberá castigos e represalias.
O de sempre, castiga aos adolescentes e listo. Como queremos que estes adolescentes gocen do teatro se non lles ensinamos a gozar? Como queremos que se demostre ese respecto pola cultura, si ás veces non o ensinan eles mesmos? Como queremos que gocemos dunha obra de teatro se as culturas están integradas nun sistema educativo que non vale nin un pemento?
Non, perdoa, pero non, o que pasou hoxe foi un reflexo da sociedade. O que fixeron este dez é unha simple repetición do que ven. Merecen castigo? Entón todos merecémonos. Castigaranse os institutos por non deixar espazo dentro dese sistema á propia obra ou ao teatro? Si ese dez tamén saísen a tomar café…
Non me irrita nesta opinión. Pero si a esperanza. O Gaztetxoko do pobo daranos un espazo para reunirnos con este dez alumnos e alumnas para falar do que eles e nós sentimos.
P.D. : Sei que non é fácil ser profesor, vivino en casa. Pero se temos que dignificar ese traballo delicado e amargado, o sistema educativo deberá cambialo radicalmente.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]