Ao fío do debate que se está dando sobre a enerxía, algunhas notas hiperresumidas:
1.Energia non é só unha mercadoría, senón tamén unha precondición económica.
2. O petróleo é e será insubstituíble, non nos enganemos.
3. O noso modelo enerxético depende de combustibles fósiles e externalizamos os seus danos.
4º. Euskadi sitúase por encima da media de emisións de CO2 da UE.
5. En Europa só Luxemburgo produce menos enerxía que a CAPV.
6. O clima político inestable a nivel mundial é outra razón para a relocalización da economía (incluída a enerxía).
7. Á hora de falar de enerxía, boto en falta apuntas en contra das intencións de ampliar Petronor (12% das emisións de CO2 do País Vasco) ou o Superpuerto (1.5% do PIB), infraestruturas que alimentan ao Monstro día e noite.
8. Que futuros son posibles tendo en conta as bases materiais dispoñibles? Non se dará unha transición enerxética lineal e continua sen ningunha contradición. Lamentablemente, imos tarde.
9. Claro que para reducir o consumo enerxético necesitamos unha folla de ruta con datos concretos. Teriamos que debater sobre como implantar ese plan, tamén sobre o poder. A cuestión complícase bastante.
10. En Astigarraga disporán de iluminación do Nadal por decisión da consulta popular.
11. "Defensa da Terra" e "Desaceleración xusta" son lemas de atracción, non programas políticos.
12. "Non hai torres eólicas, si placas fotovoltaicas", e si nas nosas montañas houbese minerais que forman parte das placas solares... que diriamos?
13. Unha placa de Errekaleor ou outra de Iberdrola provoca a mesma redución.
14. O montañismo actual é unha boa metáfora, non queremos en absoluto eólica nas montañas, pero facemos centos ou miles de quilómetros para chegar ao monte.
15. No ecoloxismo historicamente impúxose unha visión conservacionista á mirada social, pero si cos parques eólicos lográsemos descarbonizar a economía e abaratar a factura?
16. Con todo o amor, pensastes algunha vez de onde vén a enerxía que comercializa Goiener?
17. A espectacularidade das torres eólicas fainos sentir incómodos nas nosas identidades políticas ecoloxistas. Isto dá vida ao resto do debate.
18. Os esquemas a favor/en contra simplifican excesivamente o debate.
19. Statkraft non é unha ONG, pero tampouco é Repsol. E si en lugar de esperar á súa proposta, fixéseo o pobo organizado? Hai riscos, tamén oportunidades.
20. San é que o ecoloxismo non sexa un bloque monolítico. Xestionar adecuadamente as nosas discrepancias será unha das claves do éxito na construción dun movemento amplo.