A inmigración masiva e a posterior regularización fan que os inmigrantes que, desesperadamente, consideran que calquera traballo é bo, ocupen o lugar dos traballadores que non están dispostos a perder as condicións laborais. Isto destruirá a identidade europea e os logros sociais e laborais”. A inmigración que traen as mafias.

Parece que é unha defensa dos dereitos dos traballadores de aquí. Escoitamos e estamos a escoitar esa preocupación. Esta preocupación parece liberar á esquerda de ser racista. Pero tiñamos claro, no capitalismo, que a riqueza duns constituíase á conta da pobreza doutros, acumulábase, non? O mesmo pode dicirse que os dereitos dos demais conseguíronse quizá grazas a algunha pobreza. Porque, ás veces, os nosos dereitos non son, sen recortar aos ricos os seus beneficios, co aumento dos beneficios da paz social, senón máis pequenos desa riqueza. É dicir, o noso mal dereito ao traballo non decide aos pobres, senón aos poderosos que non queren repartir a riqueza. Pero estamos a loitar por eses panos. É máis, agora mesturáronllenos dereitos e capacidade de consumo. Con todos os dramas que xera este tipo de consumo.

Vox é a ultradereita (en palabras bonitas). Vox ten un sindicato. O sindicato chámase Solidariedade e finxe defender os dereitos dos traballadores. Isto é o que dixeron ao interpor o recurso ante o tribunal supremo contra a modificación da lei de estranxeiría.

Nunca é unha boa idea para defender os seus dereitos, ensinar os dentes a quen foi vítima da súa propia riqueza. “Italia non permitirá á ONG estranxeiras atracar inmigrantes”. Ao final, podemos acabar decidindo onde se afoga cada un. Ou reivindicando que todo o que se afoga sexa outro pobre.