Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Non cansarse na planicie favorita


30 de outubro de 2022
Lautada | Mice | Forbidden Colours, 2020

"Aquí, como unha revelación, vese máis claro o espazo e o tempo". Miren Narbaiza volve e grazas. Narbaiza é un dos cantantes máis especiais da escena. Non hai máis que ver como goberna as novas cancións.

Porque á maioría dos creadores pásanos que o que facemos é a sombra do que fixemos unha vez. Mellorando ou empeorando, pero á sombra do feito. Narbaiza, tras afastarse de Napoka Iria, do belo proxecto, aparece cun disco especial e fermoso: Mice.

Pois, sen ter que repetir o mesmo camiño, na mesma liña, pero Lautada é un disco totalmente diferente. En 2019 publicou Zilar printza superándoo e arranxos vestidos de ouro.

En Xapón, os botes cerámicos rotos repáranse con ouro en po mediante a técnica do quintsugi. Este ouro ten, de aí, Narbaiza volve do silencio dos meses longos, con cancións máis elaboradas que nunca. Porque este disco é a produción deste disco. Para iso hai que ter boas cancións, pero todas van en direccións moi diferentes, no underground do rock, e todas á vez, á mesma meta.

A cara Mira na canción os ardentes riffs que fan os saxofones e os ventos enriquecen a imaxinaría, por exemplo, pero sen marcar a liña de máis. No directo non hai eses ventos, e a canción baila igual. Que fai entón a canción? Narbaiza estivo escondida por Joseba Baleztena e Ibaia Gogortza, e a filosofía de traballar o son, non dobrar o camiño.

Diría que na canción aparece unha sentenza que está nun proceso creativo, aínda que ninguén mire. Claro que se pode ler máis genéricamente. Pero eu diría que neste disco entran na maioría das letras as dúbidas, os obstáculos e as dificultades que supón ser músicas e mulleres.

Porque a letra de Miren é así; unha peza ilumina o texto, pero non atoparás reivindicacións xustas. A canción llanada é a que máis cambia. Tamén hai que cantar ao amor de cando en vez, que pánico.

Narbaiza volve e sen guitarra na man convértese en raíña sobre o escenario. Poucas veces podemos ver a alguén bailando así. Porque a naturalidade vén doutra parte. A creatividade é infinita no interior do noso cerebro, e os que seguen explorándoo aclárannos a dirección. "Neste cerebro non ten cabida a linguaxe / Neste solo non ten cabida a linguaxe antiga".


Interésache pola canle: Disko kritikak
2024-12-20 | Xalba Ramirez
Guitarra de Xabier Badiola: zaharrean, berri


Xabier Badiola

Gaztelupeko Hotsak, 2023

-------------------------------------------------

Vexamos. A “música actual” chámase música a todo aquilo que teña unha caixa de ritmos electrónica, e, claro, así non se pode. Nestas liñas tentamos demostrar que as... [+]


2024-12-15 | Iker Barandiaran
Mirar atrás, reflexionar e bailar… Malditos!

Nick Linbött
Nick Linbött
Kaset Producións, 2024

------------------------------------------------

Co traxe de cómic vintage, o inicio do rock and roll e as vivencias da Guerra Fría foron testemuñas dalgúns personaxes de xeración que, cunha crítica feroz á nosa... [+]



2024-12-06 | Xalba Ramirez
Non Nervión

Cidade de Po
Sal do Coche
Fume Internacional, 2022

-----------------------------------------------

Bo, xa se acabou a moda de citar a Gramsci, podemos traelo a estas liñas sen acusación de oportunismo. Máis aínda si os do Sal do Coque tráeno así: "Parece que os... [+]



2024-11-22 | Iker Barandiaran
O vulto dos cerebros non se pode conter

Deus
Kaskezur
Usopop, 2024

-----------------------------------------------------

Nada temos que perder” din os baztandarras. E así é. Sempre fixeron música para gozar, xogando e xogando entre catro músicos que foron crecendo. Desde que en 2008 crearon o grupo,... [+]



2024-10-31 | Iker Barandiaran
Porque fomos… ímolo a traballar!

Coitelos
Maniaks
Autoproducción, 2024

------------------------------------------

É habitual a creación de grupos de música no círculo da mocidade, e en Arrasate aínda máis. Pero manter a un equipo en forma esixe un gran esforzo e compromiso, e si non tiras, o... [+]



2024-10-24 | Xalba Ramirez
Afía as miñas espadas!

Ao diaño coas espadas!
Tatxers
Fume Internacional, 2024

-----------------------------------------

Guerrilleiros de melodías pop pegañentas. Como pequenos Vietcong, un tras outro, os Tatxers vólvennos a atrapar con trampas ou sen trampas. Trátase dun novo disco que o... [+]



2024-10-11 | Iker Barandiaran
Brillos baixo o paraugas do post-punk

O país das marabillas
Kinky boys
Autoproducción, 2024

---------------------------------------------

O trío creado en Bilbao ten pouco de significado no nome. É máis, fóronse desenvolvendo e modificando os percorridos dos participantes. Marga Alday é coñecida sobre... [+]



2024-10-04 | Xalba Ramirez
Por que Chill Mafiarena é unha das despedidas máis necesitadas dos últimos tempos

Agur Eta Omene X Alá vai A Despedida
Chill Mafia
2024

---------------------------------------------------

Chill Mafia foi enterrada pola era inaugurada pola Mafia Chill. Que non todo ten por que durar para sempre é algo que está máis claro que todo. E que agora é... [+]



2024-09-20 | Iker Barandiaran
Emocionando aos sen raios de sol

Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024

-------------------------------------------------

Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]



2024-09-12 | Xalba Ramirez
Rescatado-o teu-o teu-ca

Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024

----------------------------------------------

A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]



2024-08-30 | ARGIA
Tres bos discos deste ano e recomendables
A redacción de Argia seleccionou tres discos do oito meses deste ano para recomendalos.

2024-08-28 | Iker Barandiaran
O que non se pode fumar volve

Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records

----------------------------------------------------------

Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]



2024-07-24 | Xalba Ramirez
Cos bos amigos, as horas breves

Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.

Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]


2024-07-10 | Iker Barandiaran
Cero multiplicado, quen sabe o resultado!

A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]


2024-07-05 | Xalba Ramirez
Cancións para levar nos petos

Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]


Eguneraketa berriak daude