Na Alta Idade Media, no norte de Europa, o vidro era cada vez menos materia prima e os vidreiros viquingos debían realizar un custoso e custoso proceso para obter exemplares de vidro para xoias e produtos de luxo. Ou iso críano até agora os arqueólogos.

Investigadores da Universidade de Aarhus (Dinamarca) estudaron a composición química destes exemplares e concluíron que reciclaban o vidro. En concreto, importaban teselas de mosaicos romanos. Bastaba con triturar as teselas e fundilas a baixa temperatura para darlle un novo uso, convertendo o patrimonio antigo en patrimonio medieval.