Ante un aumento dos prezos, o BCE mantivo a ortodoxia económica de que a solución é unha dura política monetaria. Pero para moitos expertos isto non será unha solución.

En primeiro lugar, porque non vai á orixe da inflación: os prezos comezaron a subir o ano pasado, cando aínda non estaba a guerra de Ucraína, aproveitando as físgoas do mercado marginalista das empresas eléctricas. E, sobre todo, non é unha solución porque a débeda mundial xa é o 350% do PIB, como lembraba hai tres semanas o economista Roser Espelt nas súas páxinas, que ter que pagar máis diñeiro para saldar esa débeda pode levar a perder a familias, empresas e a todo o país.

A propia Organización das Nacións Unidas, na súa última sesión, pediu aos bancos centrais que deteñan a febre monetaria porque pode provocar unha “recesión mundial”.

Pero mentres a algúns lles sobe un 37% a hipoteca, a outros lles beneficiará moito o encarecemento do diñeiro: No Estado español pasarán a mans dos bancos 14.630 millóns de euros, segundo explicou o profesor de economía Carlos Sánchez Mato nO Salto, “que son os auténticos accionistas do BCE”.

O incremento salarial é “un foco de risco” para o señor gobernador

Sábese que o BCE seguirá incrementando os tipos de interese. Pero até onde? O seu líder, Christine Lagard, admitiu no Parlamento Europeo que a subida non ten teito e que se irá reunindo a reunión, a próxima o 27 de outubro, até chegar a un “punto neutral” entre oferta e demanda. Con todo, son moitos os que consideran imposible este punto porque desde a crise de 2008 han “envelenado” o diñeiro para salvar bancos, como escribe o ex ministro de finanzas grego Yanis Varoufakis. Pero as autoridades económicas parecen ter outras preocupacións…

O 29 de setembro o Gobernador do Banco de España, Pablo Hernández Cos, visitou Barakaldo nun acto organizado pola Confederación Española de Directivos e Executivos (CEDE) no BEC. Ademais de anunciar que os tipos de interese subirán ao 2,5%, Hernández Cos, con Felipe VI, rei de España, deu un discurso arrepiante. Mostrouse satisfeito porque a demanda, que falaba da subida salarial, non subiu tanto, porque entende que os incrementos salariais son "un foco de risco" para entrar nunha espiral de inflación. O gobernador lembrou que mentres a inflación é do 9%, os salarios só subiron un 2,5%, “é relaxante”, engadiu.

[Este artigo forma parte dunha reportaxe máis ampla nas garras da pobreza.]