Cada tres ou catro meses quedamos en casa sen auga quente, si non é caldeira, porque nos falla a botella de propano.

Reflexionei moitas veces sobre a soberanía enerxética; que as enerxías renovables son tecnoloxías de fontes enerxéticas, adaptadas á contorna, cun dimensionamiento asociado a un consumo ético, baseadas en modelos descentralizados, que non xeran dependencia… que vivimos nunha casa equivalente a unha sétima planta sen ascensor, que necesitamos botellas de propano para quentar a auga e a casa e que non temos coche, fíxome nunha capacidade de control enerxético que vai máis aló dunha etiqueta verde moi dubidosa á soberanía enerxética. Por exemplo, si tivésemos unha instalación eléctrica completa, que ademais de abastecer de luz permitiríanos quentar a auga e a casa, aínda que non teñamos contrato de luz, poderiamos aprender a pintar a luz e así satisfacer as nosas necesidades enerxéticas. Pero non, téñennos que comprar a botella e entregala a casa nun horario establecido, porque nós non podemos facer ese traballo, e moitas veces quedamos sen auga quente en casa.