E si Sagardui estivese ben?
Si, señora Sagardui, eu tamén vin como todo o mundo fixo contra vostede. Quen diría? Era un bo eufemismo. Buscado con coidado, seguro. A palabra “cultura” non é en absoluto agresiva, é máis, a simple escoita produce simpatía!
Estou contigo. Necesitamos un cambio cultural (hai tempo). Douche seis craves. A vostede, porque foi vostede quen sacou o tema, pero sería aplicable a calquera institución, ás locais e ás de carne, dos concellos ás institucións supraestatales, con calquera persoa no poder. Seis apuntes a completar, xa que a tiranía do número de caracteres non me deixará espazo para iso:
Recuperar a cultura da público res: se algo é público, iso non significa que non sexa de ninguén (como dicía Carmen Calvo). Ser propietario, ten, e non son vostedes. Con todo, aínda que somos os donos de bens e servizos públicos, considérannos como meros vagabundos, ao estilo dos señores, esquecéndonos de que sodes meros funcionarios.
"Cando didas, pide tamén a do escravo responsable da comunicación. Si ao día seguinte non es capaz de defender algo, non o tires"
Decisións para quen, credes que estades por encima das decisións que tomades. E así é. Sabedes que non vos vai a afectar. Por iso, Azkuna, á fronte de Osakidetza, despois de estar nas trinqueras co sector privado, fíxoo a Houston para completar o cancro. O IMQ fíxolle unha sentida homenaxe. Mentres tanto, dá igual que Navarra se calcine ano tras ano. Os incendios forestais tocan a casa doutros, o oficio, a contorna...
As decisións, como tomalas, voulles a contar un segredo, se alguén sabe o que falla e o que hai que mellorar nun servizo, eses son os que sofren día a día as carencias, os traballadores que traballan niso. Pero, claro, porque tamén son meros vagabundos e, en definitiva, non se trata de mellorar nada, senón de mostrar calquera informe que dea forma técnica ás súas intencións, gastan de novo en asesorías externas.
Salario: non vos desexo o salario mínimo interprofesional, pero nin un céntimo por encima do salario medio. Salario digno pero habitual de calquera empregado público. Estamos cantados de escoitar aos “mellores”. Temos moitas dúbidas sobre si algúns dos que están en política acabaron a escola. Si fostes os mellores, pero nunha soa cousa: roubar.
Despedimentos: calquera traballador pode ser despedido por realizar mal o seu traballo. En Navarra, unha vez máis, ninguén será eliminado. Pola contra, agora é tempo de rozar: “Conseguimos declararnos como zona de ruína, poidades pedir diñeiro!”. Burocracia e miseria para os cidadáns. Ningunha sanción para os “mellores” xestores.
Control e participación: non farei ningunha proposta extraordinaria para que, como ao neno do exorcista, a cabeza non lles dea a volta. Imos a reformular dous instrumentos xa existentes: os Defensores (para que teñan máis competencias e capacidade executiva) e as iniciativas lexislativas públicas (o número de consensos e firmas non para o debate, senón para que sexan útiles para a aprobación).
E, por último, cando didas, pide tamén a do asistente que se encarga da comunicación. Si ao día seguinte non es capaz de defender algo, non o tires; retroceder é unha mal debilidade, medo e engano. É máis, cando amente á vista. Sen restricións na atención primaria? Volvede dunha vez ao médico que compartimos entre Mendexa e Amoroto, oxtia! (e todos os que faltan, por suposto).
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Ukrainako gerrar hasierako zergatiak ez dira azaldu zizkigutenak bakarrik, beste arrazoi batzuk ere badaudelako. Errusiak zioen Ukrainako errusiar hiztunen defentsarako urrats bat eman behar zuela; Ukrainako Gobernuak, aldiz, Errusiaren armadari aurre egin behar zitzaiola,... [+]
Ekonomialariei asko gustatzen zaizkie merkatuen jokabideak adierazten dituzten grafikoak, kurbak alegia. Deigarria egin zait zentzu horretan Pluralistic webguneko “The future of Amazon coders is the present of Amazon warehouse workers” artikuluan (Amazonen... [+]
O pasado mércores, a Facultade de Educación de Leioa estaba cargada de estudantes, xa que viña Samantha Hudson. É un artista, cantante e influencer transgénero mallorquino nado en 1999. A estrela dos encontros Kantatzen Herria contaba cunha fileira interminable de selfies e... [+]
Bekatu bat aitortu behar dut hemen. Duela lau urte, ohitura berri bat sarrarazi nuen nire bizian: igande gauetan, kaka kanoi baten antzera "informazio" jarraikia hedatzen duen CNews telebista kate ultraeskuindarra begiratzen hasi nintzen. Hasieran ordu erdi bat astero... [+]
Hay coincidencias sorprendentes na vida. Cantos espectadores poderían reunirse no Teatro Arriaga? Cantos aseos hai en cada planta? Que probabilidades hai de que dúas mulleres guipuscoanas coincidan no mesmo instante e lugar, despois de 35 anos sen verse?
Así atopei a Itziar... [+]
Transfeminismoak argia eta konplexutasuna ekarri ditu gorputz, genero eta desirei buruzko eztabaidetara. Hala ere, itzalak ere sortu ditu. Ustezko koherentzia politiko erradikal baten izenean –askotan hegemonia oso zehatz bati lotua–, diskurtso transfeminista batzuek... [+]
Vivimos tempos curiosos e realmente vivimos. Son tempos nos que se di que a educación está en crise e, polo menos, á vista de todos, a bolita ten xa 2.361 anos.
Non fora da academia de Platón, o seu querido mestre Aristóteles, para erixir un liceo. Un Liceo, evidentemente,... [+]
Hai unhas semanas, na rúa Deputación, no centro de Vitoria-Gasteiz, dous homes arroxaron a unha persoa sen fogar desde o pequeno rellano da escaleira que daba ao exterior do local onde durmía. Non só o derrubaron, senón que inmediatamente colocaron ante a lonxa unha varanda... [+]
Recentemente abriuse o plan de ordenación urbanística exipcio para o territorio de Gaza. Un debuxo recolle as rúas, edificios e imaxinarios do futuro, sobre unha realidade que aínda cheira a metralla e a artefactos explosivos. Proposta urbanística, utilizada como outro... [+]
Tanto feministas como ecoloxistas vimos a oportunidade de pór a vida no centro da pandemia de Covid-19. Non eramos uns idiotas, sabiamos que os poderosos e moitos cidadáns estarían encantados de volver á normalidade de sempre. Especialmente, os que pasaron un confinamento... [+]
O último informe do Instituto Vasco de Estatística, Eustat, destaca que aumentou a sensación de inseguridade cidadá. En Gurea, en Trapagaran, Seguridade xa, algúns veciños chamaron a manifestarse contra os delincuentes.
Dous foron as razóns que levaron a esa sensación... [+]
Hai vivendas que están subscritas a portais de venda porque queren comprar unha casa. De cando en vez fan citas para ver as casas, e estou seguro de que o vendedor sabe que esas persoas non comprarán a casa, non polo que atopan na visita, senón polo que non teñen... [+]
Arthur Clark escribiu en 1953 a novela distópica O fin da infancia: unha descrición dunha sociedade que deixou de xogar. E non é o momento de xogar especialmente a infancia? O momento de xogar, de sorprender, de ver e de facer preguntas vivas. O momento de deixar o espazo... [+]