Dei moitas voltas a esta colaboración que será a miña última. Todos estes anos volvo a estas liñas con temas, preocupacións, propostas, peticións… A verdade é que se mencionaron moitas cousas nestas páxinas, pero poucas delas sufriron cambios ou avances nas últimas décadas. Todo segue igual desde que a lei audiovisual europea obrigou á televisión a investir entre un 5% e un 6% dos seus orzamentos para impulsar a produción independente local. Pero, como a produción cinematográfica creceu, a televisión baixou considerablemente, até case desaparecer. Para non volver chorar, decidín tomar o tema do humor. En definitiva, a maior parte do que fixen en ETB fíxeno no ámbito do humor.

As modas, os refachos, parecen ser tempos. Agora estás arriba, pero non sempre vas estar aí, cando non o esperes vas ao buraco e estarás no solo no mesmo punto no que partiches. Din que é barbeiro. Así llo din tentando consolar. A nosa mellor época comezou nos 90 e chegou até mediados do 2000. Precedidos por Piter Ansorena e Xabier Otaegi (Función), Elena Irureta e Aizpea Goenaga (Hau dá A.U., Benita ta Marini). O lugar que nos deixaron foi ocupado polo equipo liderado por Carlos Zabala e eu (Bi eta bat, Jaun ta Jab, Martin…). Xunto a nós e tomando a substitución veu Anjel Alkain e a tropa de Wazemank. Non podemos esquecer aos participantes de Sorginen laratza xunto con Alkain. O único sobrevivente destes comediantes foi Pagadi. Quen sabe onde andan os demais quitando este último? E para pechar a lista contamos cun equipo dirixido por Aitziber Garmendia e Jon Plazaola (Risa Libre).

Claro que faltan nomes, pero esa sería a cronoloxía de 40 anos. Quitar uns para outros. Coma se dixésennolo: “Bo, os mozos, que así eramos, xa terminou a vosa quenda. Non credes que ides pasar toda a vida nisto, non?”. Con todo, algúns dos que nos dicían iso están aí, mentres os demais caemos até abaixo.

Inevitablemente teremos que tomalo con humor. Pero non é fácil tomarse con humor cando marxínanche. Sobre todo cando aínda sentes capaz de facelo. Agora, ademais, temos 40 anos de experiencia acumulada.

Será vitalista, si, pero nós temos vicio. E aínda que non estamos moi lonxe aínda non nos xubilamos. Se alguén necesitase un guionista ou un director, digo.

Grazas a ARGIA por darlle esta oportunidade e ata que queiran.