- Polo menos no País Vasco Norte, Vincent Bolloré, a décimo cuarta persoa máis rica de Francia e 538 a nivel mundial, é coñecida por ter entre as súas mans a maioría dos medios de comunicación franceses. A súa riqueza, en gran medida, débese ás actividades e tratos financeiros desenvolvidos en África desde a década de 1980. Bolloré Africa Logistics acaba de vender o seu negocio por 5.700 millóns de euros, cedendo á empresa MSC os seus portos, camiños, terminais, canles, almacéns e rede ferroviaria estratéxica e política por todo o continente.
A aventura financeira de trinta e seis anos culminou cun cheque de 5.700 millóns de euros polo prestixioso millonario francés Vincent Bolloré. Bolloré Africa Logistics separouse do negocio vendendo os seus portos, ferrocarrís, canles, almacéns, loxística industrial e autoestradas terminais en África á compañía italo-suíza Mediterranean Shipping Company (MSC). As catorce persoas máis ricas de Francia –538. no mundo– a este continente débelle moito: "A maior parte da riqueza do grupo Bolloré provén de África. Durante vinte anos, Vincent Bolloré construíu un reino nos restos do imperio colonial francés", podemos ler o Comment Vincent Bolloré s'est taillé un empire en Afrique (Como Vincent Bolloré construíu un imperio en África) do medio Mediapartat.
En concreto, a compañía está presente nunha vintena de Estados africanos a través de 250 filiais: Gina, Serra Leona, Liberia, Costa do Marfil, Ghana, Togón, Benín, Nixeria, Camerún, República Centroafricana, Nadal, Congo e Comores; 1,8 quilómetros terminais para Nixeria En canto a oficinas e almacéns, conta cun total de 7,5 millóns de metros cadrados por encima de África. A través doutras actividades e empresas, en 46 dos 55 estados do continente ten a man posta o milenario francés.
En 1986 adquiriu as empresas Scac, especializada en transporte marítimo e distribución petrolífera, e Socopao, sociedade de portos africanos, que foran as primeiras na longa lista, criadas durante o colonialismo. Hai que precisar que a lóxica de privatización imposta a este continente na década de 1990 polo Banco Mundial e o Fondo Monetario Internacional saciou en gran medida a fame de Bolloré. O cacao, o aceite de palma, o café, o algodón, os minerais, a madeira... ten entre as súas mans múltiples producións do sector primario, e grazas á xestión dos transportes e, especialmente, dos portos, pode xestionar máis facilmente a súa exportación.
Co acordo de desagregación asinado o 31 de marzo, imos mirar máis de cerca esta presenza. "Bolloré xestiona 16 portos e unha vintena de terminais marítimas. Actividade de gran beneficio, sabendo que o 92% das importacións e exportacións africanas canalízanse por mar. O control dos portos implica o control do comercio en África", pode escoitarse a Françafrique de Le Media: lles réseaux Macron ont-ils eu a peau de Bolloré? ("Françafrique: A rede de Macron acabou Bolloré?") documental. Pero por que quixo vender unha actividade que supuña unha gran riqueza –un beneficio de 2.000 millóns de euros en 2021, cando a do conxunto do grupo Bolloré foi de 24.000 millóns de euros–?
O termo Françafrique refírese ás relacións diplomáticas e económicas ocultas que Francia mantén coas súas antigas colonias africanas, unha noción que podemos utilizar como sinónimo de neocolonialismo. O grupo Bolloré formou parte desta lóxica durante moito tempo, e mesmo se situou nas antigas colonias francesas e tamén nas de Inglaterra. "O recital Vincent Bolloré pretendía para moitos presidentes africanos que recibise a un responsable co oído do presidente da República francesa", pode lerse no artigo Le groupe Bolloré tire un trait sur l’Afrique ("Do continente africano o grupo Bolloré"). E o mesmo para as autoridades parisienses: "Para Nicolas Sarkozy, tamén para os seus, foi o único acceso ao continente: coñecía a homes, redes e circuítos financeiros".
É dicir, sen pasar por convocatorias oficiais, Bolloré recibiu numerosos portos, ferrocarrís ou autoestradas terminais. A resposta do director da compañía en 2008, Gilles Alix, ao diario Libération, explicábanos o ambiente: "Os ministros, alí coñecemos a todos, son amigos. Por tanto, nas artes, que non son máis os ministros, ofrecémoslles a posibilidade de ser administradores das nosas filiais para limpar o seu aspecto. E sabemos que un día poden volver ser ministros...".
Pero parece que no Goberno de Francia hai alguén próximo que lle fai sombra: O secretario xeral de Elisio, Alexis Kohler. Ademais deste cargo político, o alto cargo e o vínculo de parentesco da compañía MSC, rival nos negocios africanos, foi negado –fundamentalmente, a asociación anticorrupción Anticor, en 2018, contra Kohle, no marco das relacións con MSCrekila, acusou de "interese ilegal", "tráfico de influencias" e "corrupción pasiva"-. Alta, ofrecendo un cheque máis grande do que esperaba, vende Bolloré Africa Logistics...
Casos de corrupción
Os casos de corrupción foron varios durante tres décadas. A última e máis recóndita, pronto será xulgada por un asunto aberto desde 2013, por "deterioración da soberanía" dos estados e por "perturbación da orde pública e económica". Con todo, recoñeceu a culpabilidade e aceptou pagar unha multa de 12 millóns de euros para evitar o xuízo, cousa que o xuíz non aceptou en febreiro do ano pasado pola " gravidade do acusado". En concreto, o ex presidente de Guinea, Alpha Condé, e o presidente de Togo, Faure Gnassingbé, obrigáronlles a pagar menos os servizos de consultoría e comunicación para conseguir, a cambio, as xestións dos portos de Conakry e Lomé. Bolloré arrisca a súa condena a cinco anos de cárcere.
Por citar outros dous, Burkina Faso tamén conta coa compañía ante a xustiza, acusada de transportar ilegalmente ouro en 2018, unha fraude de 500 millóns de euros. Desde outubro de 2020 o Ministerio Público de Finanzas tamén está a investigar as condicións para a adquisición da terminal portuaria de Kripi en Camerún.
Perdeu no pasado algunhas cuestións, e como consecuencia algúns negocios: O xuíz anulou o contrato de reconstrución da liña férrea de conexión do Cotonou Boli Costa de Benín a Abidján, previa execución oficial da oferta á empresa gañadora na convocatoria. Todo é diverso e queremos diferenciarnos desta sombra entre os motivos da venda da compañía, que tivo múltiples protestas e campañas na súa contra por danos ao medio ambiente ou por vulneracións dos dereitos dos traballadores. Por suposto, aínda que é poderoso, ten outros poderosos no mercado africano, especialmente os chineses e os emiratos, e cada vez imponse con máis dificultades. Esa é outra razón.
Con todo, segue co control dos medios de comunicación
Con todo, a empresa Bolloré está decidida a seguir en África investindo no sector dos medios de comunicación. Por citar tres, na actualidade conta coas compañías Canle+, MultiChoise e Havas, presentes no continente. Este último exerce de asesor de comunicación e canaliza as campañas de candidatos ás presidencias dos estados africanos, tamén acusado de corrupción. A compañía Canle+ é líder no sector da televisión francófona de pago africana e MultiChoise na televisión anglófona.
No País Vasco Norte e máis no Estado francés, sabemos algo sobre a propiedade dos medios de comunicación de Bolloré. Dentro da investigación xudicial, o relator David Assouline tardou seis minutos en enumerar todos os medios de comunicación de Bolloré en Francia. Este investimento supón, ademais de diñeiro, o control das ideas e a reflexión. Claro, ese é o obxectivo de África. O espírito Françafrique non está a piques de desaparecer...