As tecnoloxías son mecanismos efectivos para influír historicamente na economía e nas relacións de poder. Poden reestruturar os equilibrios. A literatura, as artes vivas, a música, os audiovisuais, os videoxogos… Hai moitos campos de creación, e os creadores traballaron diferentes maneiras de facer a súa obra sostible. Así, xeráronse actividades económicas ao redor do seu traballo.

A dixitalización ten uns 50 anos e ao principio non se detectou o potencial de influencia nos modelos de negocio. Ao principio só entendiamos os beneficios da transformación dixital na calidade dos contidos. Con todo, os dispositivos creativos atoparon outro beneficio, a posibilidade de que a dixitalización permitise un gran número de contidos. Con esta idea, comezou a cuestionar o modelo “un soporte, un traballo creativo, unha persoa”. O cambio non quedou aí. A primeira rede de computadores, Arpanet, púxose en marcha no ano 69 e permitiu compartir contidos dixitais. Coñecemos a rede que coñecemos hoxe en día no 90 e permitiunos conectar todo o mundo. Cara ao ano 2000 comezouse a desenvolver a idea da nube, creando a posibilidade de conectar o seu computador aos computadores centralizados que ofrecen este servizo en lugar de como depósito. Modificación da forma da rede e o seu control. Con iso, comezaron a desenvolverse as plataformas, coa posibilidade de ofrecer gran cantidade de contidos nun único lugar para moitas persoas. E abriuse o modelo de “un soporte, todas as creacións, o mundo”.

O certo é que, a pesar da súa comodidade para o consumo, as relacións de poder que xerou este modelo deixan pouco espazo ao modelo económico que busca sustentar a vida dos seus creadores. Aí estamos todos atrapados, e os creadores non teñen máis remedio que estar aí. Segue sendo un modelo de vida pequena, só un vinte anos. Temos que ver moitos cambios.