argia.eus
INPRIMATU
Sós e asustados
Xabier Etxaniz Erle 2022ko martxoaren 10
Tik, bakarrik. Tak, ikarak | Patxi Zubizarreta eta Maite Gurrutxaga | Ikaselkar, 2021

Realmente curioso e recomendable esta obra que nos ofrecen Zubizarreta e Gurrutxaga! Quitando a primeira páxina, todo o demais ocorre no mesmo espazo; coma se estivésemos no teatro, o lector poderá ver suceder no escenario (na cociña da casa).

Ao principio o narrador preséntase a si mesmo: “Edda é o meu nome (…) Eu son o máis pequeno da casa, o máis pequeno da clase, o máis pequeno do mundo, eu o de Edda Aroz (…) pero o meu irmán dime: ‘Edda, Edda, logopeda!’Por que será? Que tiga é teo?” Así o lector coñece dúas características principais de Edda, que é pequeno e que ás veces ten problemas para falar.

Pero a partir da presentación todo sucede na cociña. Mentres prepara a cea, Aita recibe unha chamada e salgue correndo ao hospital, onde Danel queda ao coidado de Edda. Pero a nena quere estar cun adulto e chámalle ao seu pai, o seu irmán impídelle e entón chama á súa nai. Mamá dille á súa nai que mire o álbum da escola infantil, mentres que Edda pídelle á súa nai que lle conte un conto, e isto cóntalle a historia do rei das aves, como o pequeno chepetx conseguiu ser a raíña das aves: “Aí está o máis pequeno, o máis grande”.

A historia continúa e o reloxo de parede da cociña cobra o papel principal ao ritmo do relato. Gurrutxaga reflicte perfectamente a quietud e o movemento do espazo; todo parece estar quieto, pero o tempo cámbiao un pouco. Ademais, cando ao final van visitar a birramona, a imaxe da cociña aparece nos escuros e lonxe da xanela, a escena da casa do bisabón.

Cóntanos unha historia moi bonita e en moitas ocasións de forma moi poética. Cando estamos sós, cando estamos desprotexidos, os segundos fánsenos máis longos, sentimos máis lentos no tempo. E iso é o que lle pasa a Edda. Tic, a nena sente tac, soidade e temor ata que repele o medo e consola a Danel.

Como se mencionou anteriormente, parece que estamos ante unha obra de teatro máis que un relato. O uso do álbum, neste sentido, é perfecto para centrarse na historia, ver o desenvolvemento de Edda e facer gozar ao lector dunha historia cotiá e conmovedora a través de excelentes narracións e ilustracións.