Eibar, 1920. Dous empregados da empresa Orbea, Juan Solozabal e Juan Olave, que fabricaban armas de fogo, crearon a empresa O Casco. Tratábase de producir revólveres de gran calidade, aproveitando o apreso na Orbe, e así o fixeron durante nove anos. Pero a crise de 1929 tamén afectou o mercado de revólveres e ambos os armeiros decidiron adaptar a súa produción. Utilizando as mesmas materias primas, máquinas e persoal especializado, a partir dese momento fabricar material de oficina.

Deseñaron unha grapadora en forma de fungo e denominárona “cosepapeles” ou “cosedora de papel”. E desde o principio sinalaron claramente a súa relación coa armería: “Unha grapa na grapadora debe circular coa mesma precisión que unha bala no canón dun revólver”. As grapadoras xa existían no mercado, por exemplo C. H. Artefacto pesado de máis dun quilo patentado por Gould en 1879. Por tanto, non se pode dicir que Olave e Solozabal inventasen a grapadora, pero si que foron os primeiros en producir e expandir as grapadoras manuais lixeiras.

Tamén se fabricaron trades de papel, billas ou pesos de carta, pero a grapadora sería o produto estrela da empresa, especialmente desde que en 1932 fabricouse o coñecido modelo M-5. Hoxe en día, na fábrica de Elgeta, O Casco segue producindo M-5 e véndese por todo o mundo. Ademais, o modelo de 90 anos está exposto no museo MoMa de Nova York como unha obra de arte.

A historia dO Casco indica que os obxectos cotiáns poden converterse en arte. Pero antes sinala que moitos dos obxectos cotiáns teñen a súa orixe na industria militar, dando prioridade ás necesidades militares fronte ás necesidades da sociedade civil, aínda que logo sirvan para responder a elas. Ademais das grapadoras inventadas en Eibar, outros moitos inventos de orixe militar cambiaron as nosas vidas: cinta adhesiva, comida envasada, microondas, cola de contacto, comprimidas menstruais, radares meteorolóxicos, internet, pneumáticos de caucho sintético...