Pornografía non gobernada
Algúns se burlan de xente que dá diñeiro a organizacións non gobernamentais (ONG). Por outra banda, non é elegante estender ao catro ventos que destinas unha pequena parte do teu salario benéfico, polo que non se defende unha posición fácil. Bo, animareime: creo, inxenuo eu, que o xesto serve para algo. O caso é que fai un par de anos deixei unha ONG e volvéronme a chamar esta semana para agradecerlles a axuda que entón prestara e que por favor necesitan de novo a miña axuda.
Estaba convencido de que ía aparecer inocente ante aquel obreiro, pero cando me empezou a falar da situación de África non se que país, o corazón volvéuseme dorido e case cejé. Pensaba que facer chegar a información tal cal non ía ser capaz de moverme, porque quen queira saber ten aí, está dispoñible, onde queira… Pero si, case dixen o paso.
"Quizais xurdise un movemento abolicionista, e outros apostarían por regular a pornografía, garantindo as condicións dignas dos traballadores, e, para darnos conta, inimigos uns doutros"
Relacionei aquel pensamento co que ocorreu unhas semanas antes. Na academia de idiomas tocoume falar de pornografía. Saíume o exercicio oral alarmista, case apocalíptico, recoñézoo, pero o informe que Save the Children (non, non era a miña ONG) publicou o ano pasado golpeoume un pouco. Unha compañeira de clase de 40 e pico anos pegoume e eu acepteino con deportividade. Con todo, o argumento utilizado sorprendeume: a facilidade coa que criticamos a pornografía nunha sociedade na que o sexo segue sendo un tabú, pero ouza, que a educación sexual é importante para os mozos. É dicir, pareceume que me consideraba unha cárcava, sen máis. Probablemente non se equivocaba do todo. Pero pensei en min mesma, e quizais eu equivócome, que aquela muller de boa fe non era especialmente consciente do que hoxe en día é a pornografía mainstream. Mainstream, é dicir, destinado a homes heteroides.
Por tanto, ben porque algúns estamos semiduos, ben porque outros non se decatan, a pornografía segue sendo o principal axente de educación sexual dos mozos, e… Perdón, tiña que volver empezar coa miña carraca catastrofista.
Porque, claro, si soubésese, eu que sei, igual se crearía un movemento abolicionista, e outros apostarían por regular a pornografía, garantindo as condicións dignas dos traballadores, e, para darnos conta, converteríanse no inimigo principal. E señoro, aliados e demais, unha vez máis, privilexiadas testemuñas do debate, que só nos faltan os flocos de millo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]
Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]
Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]
Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]
O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]
A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.
Na lectura da... [+]
Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]
Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]
A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]
Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.
Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]
O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.
Os aseos son a clave da... [+]
“Apréndese andando e cantando”. Esta foi unha das materias desta semana nos grupos de C2. Non se trataba de aprender a cantar ou a pé, senón de utilizar correctamente o futuro. A actividade deume que pensar e pregunteime como aprendemos a ensinar. Ouvín a moitos que... [+]
Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]
Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]
A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]