O outro día preguntáronme si coñecíame e non souben contestar. É curioso que coñezas a alguén, ou que saibas a alguén para considerarche que o coñeces. Eu tampouco se cantos datos necesito, que criterios temos que seguir para dicir que nos coñecemos.

As redes sociais e a paradigma do modo dixital esixen necesariamente unha nova comprensión dos conceptos. Reconceptualización das relacións, do coñecemento... Coñecer a alguén agora ou hai dez anos non é o mesmo. Eu enténdoo diferente, por iso non souben responder. En realidade, oficialmente, non lle coñezo. Non nos presentaron nunca, e segundo a comprensión que tivemos até agora, polo menos temos que cruzar un par de palabras para considerarnos que nos coñecemos (polo menos). Ou presentar oficialmente algún mediador e dar dous bicos (como mínimo). Até hai pouco (quizais até a pandemia) era así. Por tanto, non. Non nos coñecemos.

Non nos coñecemos, pero sei que o pasado fin de semana saíches na Zona vella. Sei que sempre bebes cervexas e fuma Marlboro. Sei que che gustan Belako, Rotten XII, Ana, Joancho Marques, Nirvana e Ruper. Sei que os fins de semana vas ao monte e corres para manterche san. Xa sei que hai dous meses foi á barbaría e unha vez máis fixo o de sempre. Xa sei que che cortas ao mediodía. Se que partido político vota e sei cal é a túa opinión sobre as vacinas. Sei que usas o coche dos teus pais. Sei o que aprendes e o que estás a traballar. Xa sei quen son da túa cuadrilla. Sei que onte levaches medias brancas e sei cal é o último libro que liches. Si non é coñecer o día a día, o pensamento e a situación de alguén, non se que é. Aínda que nunca estivemos de fronte, estas relacións virtuais informáronme máis da túa día a día que do que sei dos demais que sempre coñecía ao meu ao redor, no meu pobo.

Non soubo responder, pero se me volvesen a preguntar atreveríame a dicir “a medias”. Iso si, só coñezo o que queres que se coñeza expresamente: a túa mellor versión, as túas luces, os teus talentos. Que, máis aló da superficie, as relacións virtuais non nos leven a negar o reverso da nosa mellor versión plástica. En caso de denegación, non se pode coñecer. Sen coñecelo, non se pode aceptar, non se pode traballar, non se poden aclarar as sombras.