Como algúns teñen marcado o 27 de setembro e outros o 20 de novembro no calendario, eu tiña un vermello rechamante o 6 de outubro. Porque se comercializaba o primeiro número dos diarios do escritor Rafael Chirbes. Pedino pola mañá ao particular dealer de libros. Que me avisará cando chegue. Mensaxe ao pouco tempo: “Rafa is in dá house”. Claro que fun o primeiro en conseguir o libro, non sei si en toda a cidade. Teño unha historia que contar aos meus netos.
Aínda que non sei por que leo diarios de escritores. Incluso os xornais de escritores que me gustan. Non poucas veces sinto un pouco humilde de coñecer de primeira man a algúns escritores. Ou simplemente porque me parece case unha violación á intimidade dunha persoa, mesmo cando o xornal non é unha traizón, porque ordenou –despois de morrer, iso si– a publicación dos escritores. Eu tamén intento, como Marta Sanz, deixar de lado o que os xornais teñen da grosería. E collendo case como un xogo: anulando ou reafirmando as hipóteses que fixen, entre o carácter imaxinado do escritor e o carácter que se constrúe nos xornais. Porque sempre hai cousas interesantes desde as primeiras liñas: “Sensación de temporalidade. Sinto totalmente no bordo da cadeira, colocando comodamente os glúteos: unha forma nerviosa de ser”. E precisamente porque estes xornais me esperaban desde hai moito tempo, desde que os anunciaron antes do verán, incluso Beniarbeig, desde que en casa de Alacante ensinounos manolo, sobriño de Chirbes, os manuscritos.
A pesar de que a literatura é un xénero de xénero, sempre me gustaron as memorias, as coleccións de recordos, as biografías, as autobiografías, os xornais. Mencionamos aquí a Carlos Blanco Aguinaga, mestre de Chirbes en temas literarios, a Iñaki Uriarte, a Miguel Sanchez Ostiz, todos eles homes, punto negativo. Aínda que os xornais sempre me crearon a inquietude, será porque o día a día dos escritores tamén se parece moito ao noso día a día.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]
Os mozos comezan a consumir pornografía antes, xa que o porno é a súa única educación sexual. Como demos chegamos até aquí?
Hoxe en día, hai que recoñecer que grazas a Internet é moito máis fácil ver pornografía. Desgraciadamente, a través dun clic o neno de entre... [+]
O pasado 5 de decembro, o pp presentou no Parlamento de Navarra unha proposición de lei para desvincular os procesos de funcionarización dos postos de Secretaría e Intervención das entidades locais de Navarra. Se isto sucedese, ao redor de 30 persoas alcanzarían unha... [+]
Este ano cúmprese o 51 aniversario da proclamación polas Nacións Unidas do Día Internacional dos Dereitos Humanos o 10 de decembro. Esta data cobrou importancia en Euskal Herria e desde o Observatorio de Dereitos Humanos de Euskal Herria queremos ofrecer algúns elementos de... [+]
Érase unha vez o pobo converteuse nun depósito de cultura. Co paso do tempo, as medidas restritivas tomadas polas autoridades mundiais contra calquera forma de expresión cultural foron apagando a chama, a creatividade e a imaxinación dos pobos, como unha vela aos poucos. Con... [+]
A presenza de Elon Musk nos medios de comunicación avanza como un foguete tras aterrar no xardín da Casa Branca. Outros poderes, ao parecer, víronse alterados polo poder e a influencia que está a adquirir, e para reducir a súa influencia, cargaron contra a rede X. Nas... [+]
En 2011 estalou o poderoso movemento do 15-M, que puxo en aprietos ao Govern catalán. Entre outras cousas, naquela ocasión a Policía abalanzouse sobre a indignada acampada da praza Cataluña de Barcelona e asediou o Parlament o día en que os activistas debían aprobar os... [+]