E que buscaban unha hipoxia propia para traballar en transo, xa que o corpo libera dopamina nesta situación. Analizouse a situación das pinturas e chegouse á conclusión de que as realizaban en salas e galerías profundas e estreitas das covas, é dicir, en zonas con baixo contido en osíxeno, cunha concentración atmosférica do 21% e unha caída de até o 11% nalgunhas das posicións das pinturas.

Ademais, os fachos que utilizaban para iluminar absorbían osíxeno, diminuíndo máis a concentración e aumentando o risco de hipoxia, ou neste caso a posibilidade.