Gústelle ou non, a música electrónica ha chegado a Euskal Herria, e o grupo Zetak demóstrao. Definiuse como o estilo musical dos mozos denominados como xeración de Millennial ou E. Os mozos (e non tan novos) subiron a esta nova onda, e non é casualidade porque melodías repetitivas, estruturas sólidas e melodías da electrónica, entre outras cousas, axudan a liberar a dopamina que xera emocións e estados de euforia.

Esta nova proposta de Peio Reparaz, proveniente de Arbizu, fixo un oco na escena da música vasca para mozas. Este proxecto innovador e actualizado ofrécenos unha reinterpretación da identidade vasca, para o que o navarro desenvolveu diversas referencias. Proba diso é a tipografía utilizada. A identidade visual das sedelas está baseada na tipografía tradicional vasca e as letras foron recuperadas e actualizadas desde o alfabeto vasco.

Na Estrada que saíu á luz hai un ano, comezaron coa canción, seguida de Pater Noster, Comigo, Zuziri bi…. O proxecto tivo unha gran acollida desde os seus inicios e hoxe en día seguen na crista da onda. O seu éxito entre os adolescentes é evidente, ha sold out na sala Kubik de Vitoria-Gasteiz e a expectación imponse no ambiente.

Este traballo, que desenvolve a identidade cultural vasca, ofrece a oportunidade de coñecer o folclore, a tradición e a historia vasca. Reparaz deixa nas súas cancións detalles referentes como Urbasa, Larrun, Laboa, Sakana, aguia... Con todo, os adolescentes que cantan en voz alta e forte, saberán quen era Mikel Laboa?

Entre as cancións predomina o silencio deixando ao descuberto o rumor dos oíntes. O castelán é o idioma predominante no rumor, o que prevalecerá até o comezo da seguinte canción. Outra vez o eúscaro co primeiro bombo da seguinte canción. Sábese ou non quen é o labo, está claro que se conseguiu unha pequena vitoria.