O xurado do Certame de Poesía Cidade de Lruña reuniuse na sede do Ateneo Navarro en Pamplona. Dna. Inés Castiella Imaz, D. Unai Pascual Loyarte e Portavoz do Ateneo Navarro e D. Josu Jiménez Maia, decidiron por unanimidade conceder o primeiro premio dos 18 traballos presentados ao premio. Aberta a plica, o autor é: Oihane Zuberoa Garmendia Glaria. En opinión dos membros do xurado, trátase dunha colección de poemas a nivel de lingua, con frescura e cultura clásica, que nos leva a unha viaxe iniciática, pensado para xerar reflexións diversas e con sentimentos paradoxais ben unidos”.

Presentado da maneira máis rancia de onte, a Viaxe (h), que leva un título sen encanto, podería ser o enésimo traballo dun concurso literario, pero velaquí que Oihane Zuberoa Garmendia Glaria (nada en Roncal, onde si non, en 1993) pareceunos o que se esperaba e o que se esperaba, branda e robusta. Ela tamén di: “A montaña é moi diferente;/ cando se lle mira./ Ás veces o copo inerte, ás veces o vento que é sapa”.

A viaxe (h)exercicios é realista, é ficticio, que é? Converte o poema en rimado cotián e trae en prosa aos grecolatinos. A cousa é que entra na mente do lector como unha frecha e non di nada especial, a non ser que se lle diga. Con formas bastante sinxelas mostra profundidades inmensas, e aí radica o seu mérito: é tan entretido como instrutivo e delicadamente forte. “É a musa/ levantarse da cama,/ é a ferramenta para preparar café e/ para empezar a escribir”.

Entretense nos aforismos e atáscase nas rimas e nas sonoridades das palabras, e ten unha tendencia escapista, sobre todo a unha Grecia idealizada, que a miúdo non lle fai ben ao poema, pero aínda escribo coa boca dura do libro, e iso é un bo sinal. Este simpático poemario sen grandes altibaixos, os exercicios de Viaxe (h), son algúns dos exercicios relacionados coa corda. Se pavonean interiormente sobre as pequenas cousas e morren humildemente, buscando nunha pequena illa do Exeo a explicación de todos os continentes.