Unha mestra, Mariña Garcés. Non se que pensará diso Jordi Llovet. Bo, si, sei que no xuízo do 1 de outubro reprochoulle algunhas palabras, porque non eran suficientemente filosóficas. E que Garcés expresaba o seu pesar. Pero quizais comparten máis do que parece –participaron na editorial, no Institut d’Humanitats–. Ademais, asómbrame que Llovet, que é xente de letras, perda o tempo con esas cousas, coas miserias da política de infantaría. Sexa como fose, non teño ningún problema, xa que me acontece que me gustan os escritores das antípodas, que parecen inimigos, que me son igualmente interesantes. Non teño un afecto incondicional: tomar de cada un o que necesito e sempre antes.
Cada novo libro que saca Garcés é unha festa. O último é Escola d’aprenents, que nos leva a preguntarnos sobre educación, porque preguntar como queremos educar supón preguntarnos como queremos vivir. Todos os seres humanos somos aprendices, máis que estudantes, sen necesidade de estar nunha escola regrada. Que podemos aprender uns doutros? O reto é que cada un sexa capaz de pensar por conta propia, xunto cos demais, sobre os problemas de cada época. E para chegar aí, profesores reais, non que digan “facer como eu”, senón “facer comigo”. Tomemos xuntos o risco de aprender.
A escola, por tanto, como centro educativo principal, non é só un lugar para aprender a levantarse temperán ou a facer calquera cousa a cambio dun premio, senón un lugar para aprender o que xorde da interacción entre profesores e alumnos, como sociedade, no seu conxunto, para asumir o debate sobre o coñecemento. Claro, sen a solución de todas as cousas. Pero hoxe máis que nunca refuxio para a alma e o corpo. Non escolarizamos aos nenos para que nos amen. Pero non para que vivan o máis a peito.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
A vida rodéao todo, é finita e fráxil. Para vivir boas vidas, creo que o corpo sabe que facer, pero a mente, aínda que o saiba (cando está ben informado), a miúdo ve que cala o corpo intencionadamente. Neste silencio ábrese a cabeza ás relacións con outros xefes: o... [+]
Eroso gaude ingurunea gure egoera fisiko/emozionalera egokitzen denean. Besteak ni kontuan hartu nauenean, izan gizaki bat, objektu bat, espazio bat. Erosotasunaren klabea produktu eta espazio diseinuan beharrizan handi gisa sartu da, erosotzat jotzen dena erosgarria delako... [+]
Un amigo que vira a Mitoedad na Navarra Area cualificou de “telúrico” o que sentira. A min tamén me pareceu o que vira de casa pola televisión.
Pode pensarse que a paixón e a adhesión espertadas por Mitoaroa baséanse na visibilidade do proxecto, e así será, pero... [+]
É o costume de tomar decisións que nos cambiarán a vida co comezo do novo ano. Facemos listas en tres puntos: un, máis práctica deportiva; dous, ver a vellos amigos máis a miúdo; tres, volver a Islandia, real e metaforicamente. A medida que pasan os meses... [+]
Na circulación as prioridades desempeñan un papel fundamental. Son as primeiras cousas que aprendemos a conducir: si non dominamos as rotondas e o STOP non conseguiremos o permiso de conducir.
Con todo, as prioridades non son cuestións neutras, senón que foron modificadas... [+]
Oholtzak betiko utziko dituela jakinarazi zigun Benito Lertxundik badira jada hainbat aste, eta geroztik asko gara maila batean ala bestean umezurtz sentitzen garenak, halako galera edo abandonu sentsazioarekin, triste. Iruindarroi, behintzat, bere zuzenekoen zirrara azken aldi... [+]
Enmaráñannos a convivencia dos vascos en tres nós, e a pesar dos longos anos, a paciencia e a determinación decidida, non podemos liberar eses lazos. Polo menos hai tres nós do momento: presos, euskera, inmigrantes.
Co novo ano reunímonos en Bilbao miles de persoas,... [+]
Hoxe, 21 de xaneiro, é un día para lembrar e reflexionar sobre unha interesante efeméride da nosa historia recente. Cúmprense 50 anos do peche de 47 traballadores de Potasas de Navarra. Este peche, que durou quince días, provocou unha folga xeral en Navarra, informou o... [+]
Fai un par de semanas publicáronse varios datos de Noruega. Neste país de Europa do Norte predominaron os coches eléctricos, sendo a marca Tesla a a máis vendida, cun 90% de enerxía reciclable que se consome alí. Pola contra, as empresas públicas norueguesas non teñen... [+]
Estas foron as miñas últimas palabras cando fómosche, collidos da man no teu profundo soño respiratorio. O teu corazón quedou para sempre sen unha dor especial, sinxelo, digno. Como vostede queira e esixa. Como queiramos e respectamos.
Xa un mes antes da chegada do... [+]
Hoxe en día, as voces das mulleres e dos nenos e nenas permanecen no seo dunha cultura que deslegitima as súas voces, silenciando as súas experiencias, dentro dun sistema tendente a minimizar ou ignorar os seus dereitos e necesidades básicas. Un exemplo mediático deste... [+]
O martes deuse a coñecer a sentenza contra cinco novos de Lapurdi, condenados por pertenza a Segi. Quince meses de cárcere por reversión a dous mozos, cunha multa de 500 euros cada un; 140 horas de traballo forzado e 500 euros de multa a outros dous mozos; e, finalmente,... [+]