Pecha os ollos. Pecha os ollos e imaxina. Imaxínache que a revolución do proletariado ocorre. Agora imaxínache que esa revolución que ten como obxectivo acabar coa opresión de clase non conseguiu abolir a opresión de xénero. Cústache imaxinar algo así? Bo, pois para facilitar o traballo abride os ollos e lede os Amores das Abellas Obreiras da revolucionaria rusa Aleksandra Kollontai.

Escribín o meu último comentario de libros sobre amor romántico, opresión de xénero e celos. As editoriais verían que hai e hai tamén, os lectores; neste comentario seguirei con estes temas. Nesta ocasión, da man das editoriais Igela e Erein e da literatura de Kollontai que nos chegou traducida Aroa Uharte. O libro traducido ao euskera está composto por tres pezas de ficción ambientadas nas proximidades da revolución rusa.

Tres obras falan do amor. As dúas primeiras (Amor en tres xeracións e Irmás) serven máis de maneira didáctica, quizá demasiado didáctica, para coñecer de onde falaba o autor. A terceira, a novela curta Vasilisa Malygina, mergullaranos de cheo no traballo literario entrelazado pola opresión de xénero e clase, o amor romántico e radical e os celos.

A novela fala da relación amorosa de dous membros da revolución, pero atopámonos cos nós de hoxe: o desexo de superar as trampas do amor romántico; o traballo non recoñecido que este tráelle á muller; as ganancias non confesadas que lle trae ao home; a distinción entre sexo/amor; as violencias da fráxil masculinidad hexemónica; o traballo inconcibible que esta tráelle á muller; a práctica subordinadora da da arte e a outra. Os ecos son inimaxinables.

Kollontai atrévese a imaxinar o que pode ser o amor radical. Atrévese a liberarse do peso das opresiones de clase e xénero, aínda que sexa literalmente. Atrévese a reflexionar sobre como facer a revolución diferente.