Gústame mirar o ano pasado, porque me permite coñecer xoias que non coñecía. Fareivos catro propostas de discos que saíron en poucas (ou ningunha) listas ao ano por unha razón ou outra.
H30 (Gaztelupeko Hotsak, jazz). No proxecto contamos coa batería Hasier Oleaga, a pianista Sorkunde Idigoras e o saxofonista Julen Izarra. A pesar de que o nome suxire o trío Oleaga, tres artistas asinaron cancións e dado variedade á obra. Desde a primeira canción destacaría os contrastes, desde as partes rítmicas até os grandes cambios nos momentos de intensidade e tranquilidade. Grazas aos matices engadidos por cada un dos músicos, conseguiron o selo de calidade.
O Fillo da Lúa 1619 (Autoproducción, trap). O bermeano XSakara ofreceu un traballo persoal e intimista cheo de ritmos trap e hip-hop, aínda que os ritmos e cantos non nolo suxeriron. Quixo contar as súas experiencias de 16 a 19 anos, achegándose de forma fresca ás problemáticas da adolescencia vasca. A produción non ten unha elegancia excepcional, pero ao mesmo tempo non é soberbia e cada un lévanos como vehículo a explorar as súas propias entrañas. Cabe destacar a cor que achegan as colaboracións de cada canción.
Sorm3 (Autoproducción, instrumental). O guitarrista e compositor vasco Julen Basterra Garmendia subiu a Youtube polo seu propio pé unha colección de once cancións inéditas. Todos tocados á guitarra. Gravounos de forma sinxela, cos materiais que están dispoñibles en casa. 13 sós de Angel Unzu ou o Ocean de John Butler van parar aos rockeiros sinfónicos acústicos de Extremoduro. Tecnicamente é terrible, e emocionalmente nada importante: toca moita atmosfera. Non busques nada, pon o disco enteiro e viaxa.
Rede River Ride (Autoproducción, dream pop). Martin de Marte é o Marc de Marco de Zarautz. O zarauztarra fixo un xesto ao canadense na portada do seu primeiro disco, e deixouse notar no son e nas texturas. Pero a influencia non significa que faga unha copia e mesturou libremente sons de rock, de jazz, de indie e de psychodelia, tanto en cancións tranquilas como movidas. Chill out fresco, chorus guitarristas e elegantes baterías secas, todas elas gravadas no local polo propio Martín Murua. You Better é o tesouro do disco Ulertuz (e o seu vídeo).
Sorprendeume –en bo sentido– este novo proxecto. En Bergara, Aitor Aldanondo, creado ao redor dunha pedra, ten moitos sentidos. Neste traballo quixo sacar dalgunha maneira o que viviu durante anos.
Aldanondo iniciou a súa carreira musical no grupo da Brigada Criminal,... [+]
Con motivo dun documental sobre Eñaut Elorrieta, convidáronme a Tabakalera fai dous ou tres semanas. Gustoume a invitación á estrea coloquial, pero cando me acheguei ao cine empecei a atopar moita xente, aí Paul e Itziar, aí Maiz, aí Eneko, Olatz e Idoia, aí Miren, aí... [+]
Ás veces hai que unir moitos elementos para obter un resultado que non prevexas. Isto ocorreu dalgunha maneira co grupo Feline, creado entre Gernika e Bermeo. Iñaki Baini, do grupo Primeiros Auxilios punk, comezou a xogar coa electrónica en casa e gravou algunhas maquetas. A... [+]
"Aquí, como unha revelación, vese máis claro o espazo e o tempo". Miren Narbaiza volve e grazas. Narbaiza é un dos cantantes máis especiais da escena. Non hai máis que ver como goberna as novas cancións.
Porque á maioría dos creadores pásanos que o que facemos é a... [+]
Alegreime moito de que os irmáns Artza, xunto coa posta en marcha da nova discográfica, tivesen a intención de recuperar e sacar en vinilo a maqueta de Barrakos, onde a compraría? De feito, a maqueta citada, de 1990, é un tesouro que a nosa música quedou inadvertido na... [+]
Non hai outro camiño, hai que cambiar o que non che gusta e crear algo máis: rompelo e empezar de cero. Esa foi a base do punk, e iso é o que Leire Led Inferno (voz) e Txerra Bolinaga (batería) decidiron cando o grupo Piztupunk disolveuse voluntariamente e decidiron desde... [+]
Si es dos que escoitas música en Internet, case seguro que coñeces Kokoroko. Igual cres que non, pero colle un segundo e busca a Abusey Junction. O riff melancólico guitarra de Óscar Jerome foi coñecido por estar entre os favoritos do algoritmo de plataformas como Spotify... [+]
O grupo Neoma leva á percusión da tradición, cun coidadoso molde electrónico. Leire Etxezarreta, Amets Ormaetxea e Irati Gutierrez de Arrasate, Garazi Otaegi de Asteasu, Eneritz Aulesti de Zarautz, Maria Lasa de Zizurkil e Alaitz Eskuero de Deba son o sete membros. Todos son... [+]
En 1988, en plena etapa de mocidade punk e RRV en Euskal Herria, entre Bilbao e Santurtzi, catro valentes mozos que miraban á música transoceánica, incluídas as antípodas, fundaron o grupo A Seita, un dos impulsores do pioneiro fanzine A Herdanza dos Munster. Ademais de... [+]
Euskal Herria non emitirá historias como Searching for sugar man. Diminuídos e desfavorecidos, que lle imos a facer. Pero este pequeno pobo, e o gran inferno, é o que deu moitos mitos que saen das sombras e volven ás sombras.
Na década de 1980 tivo a súa bautizo musical o... [+]
O grupo Perlata de Arrasate non vai casar con case ninguén. Desde 2015 están a facer o seu propio camiño, mirando o que se fai ao seu ao redor, pero nunha dirección e ritmo propios e non tranquilos. Levan bastantes discos e quilómetros nas costas. Sorprendeume, pero ao... [+]
A crise pandémica foi tamén unha nova oportunidade de rexeneración, como demostrou o grupo Odolaren Mintzoa de Usurbil. O seu traballo burlándose da normalidade, foi curado a lume lento nos estudos Garate de Andoain. Coa axuda de Kaki Arkarazo recolle 8 cancións... [+]
Calquera de nós, cada un de nós, somos necesariamente un reflexo nadando nun mar inmenso rodeado de ameazas, oportunidades e outros moitos seres vivos. Temos un bo traballo na xestión da nosa propia liña de flotación, ademais de elixir ben que recoller e prescindir das... [+]
Ao final fíxoo. Por fin, tras anos de andaina, o bertsolari Odei Barroso sacou o seu primeiro traballo en solitario. Bo, o bertsolari non. Raplari antes de ser bertsolari. Pero a sabedoría do verso vén ben comenenciuda, para dicir con rima aos que tiña que dicir e sacuderse... [+]