- As rúas dos barrios altos de Bilbao (San Francisco, Bilbao A Vella e Zabala) apareceron con todo tipo de cores e acondicionáronse espazos para a xente en todas partes. Era a Noite Aberta. Este ano necesitabámolo máis que nunca, xa que o evento ten como obxectivo fomentar as relacións entre a xente e dar a oportunidade de gozar da riqueza humana e social dos barrios. Os organizadores tiveron que facer fronte aos obstáculos e dificultades que provocou a peste, pero, a pesar das dificultades, a xente dos barrios deu unha boa resposta.
Aínda que o día comezou chuvioso, as rúas dos barrios altos de Bilbao non tardaron en encherse de xente e ruído. Do mesmo xeito que os travesos protagonistas do cartel deste ano deseñado pola artista Maider Aldasoro, os veciños enfrontáronse á orde e á soidade. Como esas criaturas travesas e miedosas, os que se achegaron á Noite Aberta deste ano andaron de aquí cara alá buscando o goce que debían de levar nos recunchos e a pulsión de desexos.
Noite Aberta Cando:
12 de decembro.
NoN: Barrios de San Francisco, Bilbao a Vella e Zabala (Bilbao).
En total foron ao redor de 35 actividades repartidas en 25 espazos. Unha diferenza importante con respecto á media das 100 actividades de anos anteriores e aos 90 escenarios. Pero a organización tiña claro que, dunha ou outra maneira, este ano non podían fallar. Tamén tiña que ser claro que tiña que ser cara a cara, xa que o formato dixital non tería ningún sentido. Por iso, víronse obrigados a realizar diversas modificacións. Mantívose o carácter aberto, recollendo as propostas dos axentes dos barrios para dar resposta ás necesidades dos barrios a través do traballo colaborativo.
Buscaron o equilibrio nas actividades organizadas durante todo o día, e conseguírono. Trátase de formatos íntimos que se tiveron que realizar en espazos reducidos. Durante todo o día leváronse a cabo as intervencións do proxecto Elas, que vestiu as paredes con imaxes das mulleres dos barrios. No espazo Sutan traballáronse as esculturas comunitarias de barro, mentres se realizan talleres de reciclaxe de roupa ou de piruleta para nenos noutros espazos. Tamén houbo espazo para o teatro, a música e o cine, como a película producida polo Cine Club San Francisco, unha reflexión sobre a vida dos mozos migrantes dos barrios. O Museo de Reproducións acolleu varias actuacións dA Gran Festa Ex Tradicional, desmontando os pasacalles dos nosos pobos e enchéndoos de diferentes cores e criaturas. Estes son só algúns dos exemplos que houbo detrás das rúas e portas abertas do barrio.
A noite puxo fin a esta Noite Aberta, atípica pero máis necesaria que nunca. A pesar da choiva e os obstáculos, era imprescindible recuperar a rúa e estar entre a nosa xente, compartir experiencias e, como criaturas travesas, percorrer de forma caótica todos os recunchos dos barrios en busca dunha luz de esperanza.
Fotos de Gau Irekia / Sarean:
