A impunidade e a capacidade de influencia de Rodolfo Martín Vila coa súa carreira política vese mellor si analízase non só en partidos e institucións, senón tamén no peso e a presenza que tivo nas grandes empresas do Estado español nas últimas décadas.O
diario catalán O Crític rexistrou no rexistro mercantil e desde a década de 1990 puido confirmar que o exmandatario franquista ocupou cargos en 45 empresas, algunhas das cales son moi coñecidas. En total, Martín Vila ocupou 93 cargos corporativos en 30 anos, o último en xuño de 2019, cando foi nomeado conselleiro externo da empresa construtora e industrial Técnicas Reunidas, obra pola que aínda cobra 115.000 euros brutos ao ano.

Os seus primeiros contactos co mundo empresarial coincidiron coa toma dos altos cargos do réxime de Franco, cando era declarado falanxista. Así, en 1973 foi nomeado presidente do Banco de Crédito Industrial (BCI). Ata que en 1979 deixou de ser ministro do Interior e en 1980 foi nomeado ministro da Administración Territorial, ocupou a dirección de Ibercobre, compañía que tiña o monopolio da extracción de cobre no Estado español, tamén chamada “residencia de ministros no outro lado”.

Posteriormente, durante o mandato do PSOE, ostentou os altos cargos de varias mutuas e compañías de seguros, con máis ou menos escándalos, e tamén foi presidente dA Cellophane Española de Burgos, propiedade do Banco de Bilbao. De 1993 a 1997 Martín Vila presidirá o Consello de Control de Caixa Madrid. Precisamente, naqueles anos empezáronse a utilizar os coñecidos cartóns black, e no xuízo que se celebrou en 2018 moitos pediron o testemuño do exministro franquista.

Pero os negocios máis importantes fíxoos na década dos 90, cando o seu amigo José María Aznar chegou ao poder. En 1997 converteuse en presidente de Endesa, pero en pleno proceso de privatización. Á súa cabeza, a gran compañía eléctrica española instalou as súas garras en Chile coa súa filial Enersis e construíu a xigantesca presa dos mapuches no val de Biobío, causando un enorme xenocidio natural, para o que contou ademais coa “axuda” de famosos pinochetistas. Nesa época, o ditador Augusto Pinochet atopábase en Londres, retido por mor dunha orde internacional de detención, polo que o presidente de Endesa fixo xestións para que lle deixasen en liberdade.

Sogecable (2004-2010), Sareb (2013-2018) ou o Grupo MGO (2013-2019) foron as próximas pistas de aterraxe do noso falanxista. Pero a súa empresa familiar, Polinmarpe S.L., representa o que mellor se pode conseguir con influencias políticas. A familia de Martín Vila, que posúe o 21% das accións, está estreitamente ligada á empresa de limpeza Cliner, S.A. Cliner foi fundada en 1985 por varios membros da contorna de Alianza Popular, incluíndo a Martín Vila, e ten contratados servizos con múltiples bancos e institucións públicas: BBVA, Santander, Transportes de Valencia, Goberno de Cantabria...Foron
moitos os gobernos e empresas que deron para comer ao ex ministro franquista. A cambio de que? Até onde chegan as cicatrices e as compensacións dos golpes de borra da Transición?