O día da aprobación da nova lei estatal de Educación, o PNV e Junts per Cat, xuntos, presentaron unha emenda á Lei de Educación do Estado español. O obxectivo é concienciar sobre a importancia da escola pública e asegurar a escola concertada. Tratábase dunha emenda de circo: presentala ao día e votala ao día. Pronto se abriron dous bloques. Na de esquerda, polo fortalecemento da escola pública, PSOE, Podemos, ERC, CUP, Máis País, BNG e Nova Canarias: 174 votos. Á dereita, en contra de reforzar a escola pública, os dous propoñentes máis o pp, Vox, Cidadáns, UPN, Coalición Canaria e PRC: 170 votos. Na abstención, o único de Teruel Existe.

Do mesmo xeito que en calquera parte do mundo, a esquerda aposta pola publicidade (tamén en educación), a dereita pola subcontratación. Bo, todo o mundo menos Euskal Herria, porque aquí un sector da esquerda segue apostando polo privado, aínda que só sexa para a educación.

Con estes números, o cinco votos de EH Bildu eran decisivos: nas súas mans, que a emenda saíse adiante. A pesar de que a lista de membros dos bloques parecía falsa, non cabía dúbida de que o cinco deputados votarían no pleno.

Si optásese pola proposta, a nova lei quedaría suprimida porque a administración ten que asegurar o dereito á educación “mediante a oferta suficiente de prazas públicas”.

Eliminaríase da Lei a pretensión contra a segregación, excepto: “En todo caso, preténdese alcanzar o obxectivo da cohesión social, así como considerar a heteroxeneidade do alumnado como unha opción educativa”. Por que acabar coa segregación é un problema para algúns?

Suprimirían tamén o seguinte: “As Administracións educativas promoverán a creación de cada vez máis postos escolares na rede de centros de titularidade pública”. Contrario ao negocio, quizá?

Todas as dereitas querían cambiar a lei de educación, para que non dixese máis que as administracións deben asegurar que hai “suficientes prazas públicas”. Na súa opinión, as administracións deben asegurar que “hai prazas suficientes que garanten o servizo público da educación”, pondo o centro concertado á altura do público.

Afortunadamente, Bildu rexeitou a proposta a favor da escola concertada e en contra da educación pública, e non se recolleu na lei. Dígoo Bildu, non EH Bildu, xa que o deputado que foi militante de Aralar abstívose, xunto a Teruel.

Pode servir para que todas a esquerda deste país póñanse en marcha en defensa do público… tamén na educación.

* Contactando co autor do artigo,

O deputado Jon Iñarritu aclara a súa abstención nun erro na votación telemática

que era unha consecuencia, porque quería votar como o resto dos membros do grupo.