Pódese deducir que naceu en Mantina e que veu desa cidade, pero non hai máis datos biográficos sobre ela. Ademais, cita unha soa fonte no Banquete de Platón, Diótima.

Platón di que unha vez Sócrates estaba nunha festa, que varios homes tentaron describilo. Entón Sócrates tomou a palabra e explicou que Diotima ensináralle o que era o amor. Por tanto, Diotima foi profesora ou mentora de Sócrates. E aínda que apenas hai datos sobre a súa vida, Platón mostra o seu pensamento filosófico a través de Sócrates.

En opinión de Diotima, no amor a persoa e a emoción están separadas. Cando separamos o amor da persoa, e considerámolo como un portador independente do amor, podemos introducirnos na realidade divina. Á fin e ao cabo, a través deste relato, Platón di que o concepto de amor platónico ten a súa orixe en Diotima.

Pero sendo a única fonte contemporánea, a maioría dos expertos negan ou cuestionan a existencia real de Diotima, nunha época na que as mulleres influían moi pouco no ámbito académico. Sabemos que realmente existiron outros personaxes que Platón cita no Banquete e que considera reais. Entón, por que a referencia de Diotima non é real? Hai quen cre que Diotima puido existir, pero el e Aspasia de Mileto, a muller de Pericles e, entre outras cousas, quen promoveu unha escola para mulleres, din que poderían ser a mesma persoa.

Si dubidamos de que unha muller que influíu en Sócrates e Platón e que, por tanto, foi fundamental para superar o pensamento pitagórico até entón, foi real, como poderiamos pensar que na mesma cidade e na mesma época destacaron dúas mulleres?