De pequeno, Olentzero nunca me trouxo bonecos, nenuco ou algo parecido a unha pequena nini. A nai dicía que as mozas non debemos aprender que o destino da nosa vida é ser nai e coidar dos nenos. Como eu, moitos, nós non somos menos que os homes. Tentamos demostrar que podemos facer o mesmo que eles, e tentamos conquistar os espazos dos homes: liderado, portavoces, forza, firmeza, racionalidade, poder...

Pero estamos equivocados. Non podemos dominar o seu espazo, conquistalo. A muller ou o non-home que entra (nin branca, nin heteroxénea, nin cisa, incapacitada…) debe converterse en home, segundo o que a sociedade entende mal da virilidade e negar e ocultar o que se relaciona coa feminidade: vulnerabilidade, fraxilidade, emoción, coidado, escoita, empatía, humildade. Na asemblea de mozas, no centro de traballo, nun ecopueblo ocupado ou no club Bilderberg, para non alimentar esa forma de poder ou de home, vaiámonos.

Quero dicir, con todo isto, que é máis importante que Olentzero traia balóns ás mozas que regale a todos os nenos e nenas de xoguetes, escobas e cociñas.