Outros consideran como descubridor do efecto invernadoiro ao químico e físico sueco Svante Arrhenius (1859-1927), premio Nobel de Química, porque en 1896 concluíu que os combustibles fósiles aceleraban o quecemento da Terra.

Pero tres anos antes de que Tyndall presentase o seu estudo e 40 anos antes de que Arrhenius dese a coñecer estas conclusións, Circumstances Affecting the Heat of Sun’s Rays (Condicións que afectan a calor dos raios solares) presentou o traballo de Joseph Henry, membro do Instituto Smithsonian, Albanyn (Estados Unidos). Na sesión anual da Asociación Americana para o Progreso da Ciencia. Pero aquel traballo non foi escrito por Henry, senón que foi presentado por encargo. As mulleres tiñan prohibido participar nas reunións da AAAS e o autor do artigo era a muller, a primeira científica en entender a base do efecto invernadoiro.

Eunice Newton Foote (1818-1889), climatóloga, inventora e sufragista estadounidense, tivo a oportunidade de negarse á maioría das mulleres cando era adolescente; estudou en Troy Female Seminary, escola que permitía ás mozas asistir a charlas científicas. Con todo, tivo escasos recursos para desenvolver esa base científica recibida. Por exemplo, as investigacións sobre o efecto invernadoiro realizounas en casa. Utilizando catro termómetros, dous cilindros de vidro e unha bomba sen carga, illou os gases que compoñen a atmosfera e someteunos aos raios solares.Concluíu que o CO2 e o vapor de auga absorberon a calor suficiente para alterar o clima.

Tiña poucos medios para realizar experimentos, e menos aínda para difundir un descubrimento importante. Aínda que nalgunhas fontes dise que Tyndall “roubou” a obra de Foot, seguramente Tyndall nunca tivo coñecemento diso. E no século e medio a comunidade científica nin sequera mencionou a Foote.

En 2011 o investigador independente Raymond Sorenson escribiu un primeiro artigo sobre Foote. No verán de 2016 a climatóloga canadense Katharine Hayhoe preguntou por que non había mulleres na historia da climatoloxía. Hoyho non respondeu con palabras. Tirando do fío de Sorenson, Foot rescatou e difundiu, entre outras cousas, o artigo orixinal escrito por Facebook. Pouco despois, o climatólogo Ed Hawkins recibiu o enlace de Facebook nun tuit e, a partir dese momento, Eunice Newton Foote foise incorporando paulatinamente á historia da ciencia.