Un dos partidos que participou na campaña electoral para as Cortes dixo que "feminizar a política é volver á empatía". En política, a presenza de máis mulleres é boa para suavizar o mal ambiente habitual. Emocionar ás candidatas e derramar algunhas bágoas é un símbolo da feminización da política. Din que as mulleres temos máis capacidade para evitar conflitos.
Este tipo de declaracións condénannos, unha vez máis, ao mundo dos sentimentos. Constrúen un universo imaxinario feminino onde predominan o consenso e a amabilidade e, como conflito político, as mulleres déixannos fóra da loita pola separación do poder, no papel das cantineras encargadas da intendencia emocional.
Segundo explicou Simone de Beauvoir, o que nos fai mulleres non é unha suposta esencia, senón a nosa propia existencia, historicamente e materialmente condicionada e socialmente e culturalmente disciplinada. As mulleres non temos dons ou virtudes propias. E a menor tendencia ao uso da violencia é consecuencia da indefensión apresa (imposta), froito da patoloxía e ocultación da violencia das mulleres.
Quen rexeitan os conflitos e as controversias políticas como cuestión de testosterona, se jactan do espírito de superioridade moral, na convicción de que as mulleres temos comportamentos máis civilizados
A socióloga catalá María Jesús Izquierdo explica claramente as consecuencias perigosas que ten para as mulleres este razoamento: si as mulleres somos tan boas, si a violencia énos estraña, si a nosa principal característica é a empatía, é lóxico que a sociedade nos deixe o traballo de coidado. Quen máis indicado para ocuparse deste asunto que nós?
Doutra banda, quen rexeitan os conflitos e as disputas políticas como cuestión de testosterona se enorgullecen do peito da superioridade moral, xa que as mulleres temos outras formas de facer máis civilizadas. Este esencialismo dota de munición ideolóxica aos insultos e reproches perpetuos que sofren as mulleres políticas que mostran poder e decisión.
Diciamos que a política é un conflito: a competencia entre intereses contrapostos, a loita por conseguir unha boa relación de forzas para poder levar a cabo o seu proxecto político. E si o proxecto do feminismo é a eliminación da opresión, a exclusión e a violencia que vivimos as mulleres, a vitoria virá de pór as nosas reivindicacións no taboleiro de negociación, dunha política feminista e feminista. Para iso, é imprescindible que a maioría das mulleres estean representadas nos lugares onde se decide a vida dos polis e teñan capacidade de decisión. Máis política e conflito, e menos sentimentalismo e esencialismo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]