Ola. Son Ana. Non nos coñecemos. Bo, quizá si. Talvez atope a algún de vostedes ultimamente. En calquera caso, iso non importa. Escribo para darvos as grazas.

Puerperio: período que vai desde o momento do parto até o momento en que os órganos reprodutores, as súas funcións e o estado da muller regresa ao seu estado orixinal anterior á metade.

Definición simple. Curta. Luz. Aséptico.

Menos mal que o que non se pode ler nos libros nárrano vostedes. Preguntado por vostedes, comprendín até que punto a volta é imposible. Escoitando vostedes aprendín que a duración do período posparto só pode ser determinada pola diada. Falando convosco, hei visto que o puerperio é complicado.

Complexo. Longa. Difusa. Visceral.

O puerperio é unha especie de transformación. Partición. Fusión. Compartir a esfera emocional para sempre. De súpeto todo é carne e óso. Nace o neno e nace a nai. E, case sen tempo para ser consciente do que ocorreu, de súpeto, a galaxia descoñecida aos seus pés. Un alieníxena máis no planeta Terra. Mellor dito: un terrícola máis no planeta alieníxena.

Din que o proceso é enriquecedor. Pero era duro. Áspero, desconcertante, doloroso e fatigoso. Un arrepentimento. É certo que algunha vez se acomoda a algunha desas post-parto románticas dos anuncios. Pero, na maioría dos casos, o puerperio non cheira a café recentemente feito.

Dise que é difícil explicar con palabras o que é antes. Din que non se pode imaxinar. Non sei si vivireina algún día. De todos os xeitos estou tranquilo, porque sei que algún de vós terá ao meu lado. Haberá alguén que me apoie na sobredose de consellos contraditorios cando morra todas as noites e nazo de novo todas as mañás; ou cando me morra de alegría despois dos intentos de pranto que non podo comprender. Sempre hai algún de vós. Algunha de nós.

Moitas grazas, pois. Grazas a ti, que penetraches até o máis fondo desa tolemia sensual que chaman puerperio. Grazas por traer até aquí todo o que está máis aló do que aprendín nas escolas femininas. Grazas por ensinarnos que o puerperio non fai nada e que ao mesmo tempo o fai todo. É marabilloso ver que miras sen medo ao que está alén do espello. Acabas de nacer co neno. E é bonito sentir que coidas e amas á Nai que acaba de nacer. É tranquilizador ouvirche protestar. O patriarcado non cho puxo fácil. Pero mira. Aí estás. Facendo o que o teu interior che ordena: desobedecendo.