As macroestructuras e as relacións coa súa contorna tamén se desenvolveron en máis dunha película. Por unha banda , Urpean lurra explora a memoria e os soños de quen viviron a loita contra o encoro de Itoiz. A película Giraffe, que se estreou na sección Zabaltegi-Tabakalera, céntrase no túnel que unirá Dinamarca e Alemaña. Le milieu de l'horizon fálanos das formas imposibles de explotar unha terra máis global e da vida rural cada vez máis difícil.
En calquera caso, o tema que se repetiu na maioría dos departamentos foi a maternidade, ou a relación entre pais e fillos. Lucy + Linn é unha película que contrasta a maternidade normativa coa irresponsable, explorando as marxes que esta experiencia ten na vida das mulleres. No mesmo sentido, o protagonista da película Ema, antes citada, busca unha forma propia de conformar unha familia na que a súa nai non pode caber no modelo hexemónico. Ficción privada é unha obra na que Andrés Di Tella rende homenaxe aos seus pais, recuperando as cartas que se escribiron e tratando de entender a súa relación. A curtametraxe Ama de Mateo fala da complicidade entre nai e fillo, pero tamén da dificultade de entenderse entre eles. Na película Diu jiu tian chang ven reflectidos os pais que tentan encher o oco deixado polo bebé que perderon. Por último, no que se refire á arxentina As boas intencións, cóntase a historia de tres irmáns que teñen un pai separado que se desenvolve como biografía de autoficción. O tema convídanos a reflexionar desde diferentes puntos de vista na ponte entre estas relacións e o cine. Pódese pensar como compaxina o tempo do cineasta co da nai (pai), e se iso ten peso á hora de elixir o tema. Neste caso tamén é importante que as relacións sexan universais: en definitiva, todos somos (ser) nais e pais, fillos, avós e avoas... e coñecemos algunhas das cuestións que iso leva.
Dunha forma ou outra, os temas que se repiten sempre chaman a atención, xa que a director toma os principais eixos do proceso creativo durante meses e anos. Mellor que sexan os temas que atravesan, polo menos nun principio. Para o final, quizá non queiran saber máis sobre o tema. Ou si, e nunha segunda profundarán o tema tratado na primeira. De todos os xeitos, haberá que ver si o ano que vén vanse a cambiar ou non as temáticas que vimos este ano. Pode ser un sinal de que os intereses da sociedade cambian. Mentres, a recuperar a vida máis aló da pantalla.
Salda edo zopa bero batekin alderatzen du bere zinema; soila eta konplexua aldi berean. Ez hain estimatua azukrez eta kimikaz jositako garai posmodernootan, baina aterpe bital bat eskaintzen duena. Cannesko jaialdian gozo hartu zuen kritikak zein publikoak O que arde filma... [+]
Ez da izan inondik inora Zinemaldian gehien aipatu den pelikuletako bat, ukitzen dituen gaiak eta filma egina dagoen modua bera ere halakoak direlako, baina Jean-Gabriel Périot zuzendariaren Nos défaites-ek ikustaldi bat merezi du, artefaktu bitxia baita, ezohiko... [+]
Takashi Miike Audition filmari esker ezagutu genuen, 1999. urtean. Plural horrek badu maiestatikotik –nik bederen orduan izan nuen Miikeren berri estreinako aldiz–, baina plural normala ere izan daiteke, susmoa baitut ez direla guti Miike beldurrezko filmen bidez... [+]
Bi irabazle garbi eta zenbait tendentzia utzi ditu Donostiako Zinemaldiaren 67. edizioko palmares ofizialak.
Zinemaldiaren sari-banaketak bi pelikula nabarmendu ditu besteen gainetik: Paxton Winters zuzendari brasildarraren Pacificado-k irabazi du pelikula onenaren Urrezko Maskorra eta beste bi sari ere lortu ditu: Bukassa Kabengelek jaso duen gizonezko aktore onenarena eta argazki... [+]
Jada hiriarekin sinbiosi bat gertatzeko bidea har zezakeenean amaituko da astebete luze iraun duen zinemaldia. Akaso suitzar aktore batek Bagerak banatutako kanpotarrentzako euskara hiztegian ikasitako hitzak buruz esateko gai izan da gaur, edo abortuaren aldeko argentinar... [+]
Zinemaldia bere helmugara iristen. Ia film guztiek izan dute beren lehen emanaldia, eta haietako gehienek, medioetan kritika. Ikuslegoak, beraz, ez du ausaz jokatzen jada. Behin baino gehiagotan entzun ditut ondokoak esaten: "Hau ondo jartzen dute, ondo egongo da" edo... [+]
“Batzuetan gertatzen da, film bat amaitzen den lekuan segitzen duela hurrengoak, programatzaileek edo zoriak Zinemaldiko film guztiak josita metafilm erraldoi bakar bat egin nahi izan balute bezala”. Harkaitz Canok atzoko zutabean idatzitako esaldi horri bueltaka... [+]
Zinemaldiaren seigarren eguna eta azken txanparen hasiera da. Asteazken honetan gauza harrigarri bat gertatu da: badakizue nola filmen aurretik jazz musika dirudienaren nota batzuk entzuten diren, zinemaldiko leit motiv antzera? Eta jendeak txalo egiten duen, erritmoa... [+]
Eguneko eta segur aski Zinemaldi osoko “baina zer ostia?” momentua bizi ahal izan dugu La hija de un ladrón filmaren prentsaurrekoan.
Euriak hasi eta bukatu du eguna, tartean eguzkia atera bada ere. Zinemaldia guztiz donostiartu da, auzo berri bat sortzeko prest egongo balitz bezala. Zinemazaleari pazientzia agortzen hasi zaio: nahiago du pintxoak jatera joan Abuztuak 31ra filma aspergarri bat ikusten gelditu... [+]
Beti deitu izan didate arreta Zinemaldia jarraitzen duten atzerriko korrespontsal eta kritikari batzuek. Konkretuki, adinean aurrera samar joanak dauden horiek. Beraien ile zuriak, ibiltzeko modu zahartritikoak, bazkalosteko paseetan egiten dituzten zurrungatxoak. Siesta horien... [+]
Iritsi da zinemaldia bere meridianora. Hiritarra ohitu da zinemazaleen itxurara, eta ikuslegoa aretora. Bat baino gehiago lo aurkitu dut emanaldietan, inguruarekin konfiantza hartuta edo. Zuzendariei galderak egitea ere ohiko bihurtzen ari da. Beste egun bat, saioetan.