Macron saíu contento de Biarritz, tamén Oteiza, empresario de Kino, que lle regalou o xamón a Trump. Pero o cume contra o G7 provocou unha decepción nas ondas dos revolucionarios. Algúns acudiran a patear, por mor de manifestacións non declaradas para incendiar cidades, vestidos de amarelo ou desafiando as ikurriñas nas mans con “forzas represivas”. Non axitou os xigantescos dispositivos policiais, senón os intolerables entre esquerdas, abertzales e chaqueteros, os cales acusan aínda aos abertzales de controlar os devastos e de pacifismo colaboracionista das manifestacións nas redes sociais.

A compartición do espazo estival de Urruña provocou problemas. Gilets jaunes, por exemplo, serviu para darse conta da existencia dun abismo entre feministas e alternativas. Pola contra, se os Black blocs non viñesen, os vestidos de amarelo contasen co instinto dos abertzales loitadores. Pero os intereses dos abertzales non son máis que iso: por primeira vez en moito tempo, a economía de Ipar Euskal Herria construíuse na base do turismo capitalista, defendeuse e coidouse, de modo que se acumularon puntos de frustración, durante catro días...

C’est a vie?