A iniciativa Bai Euskarari organizouse hai vinte anos co obxectivo de impulsar ás entidades a adoptar compromisos para difundir o uso do eúscaro nas súas organizacións. Altza foi unha das experiencias piloto que se puxeron en marcha en Euskal Herria e tivemos o apoio do Concello. O próximo ano, o barrio de Intxaurrondo, tamén co apoio do Concello, vai pór en marcha unha iniciativa similar.

Neste vinte anos, o coñecemento do eúscaro aumentou en Donostia-San Sebastián. Ademais, nas institucións tamén hai moito máis persoal capacitado en eúscaro. Así as cousas, o Concello debe ser un exemplo, contribuír ao esforzo que estamos a facer os cidadáns, acompañándonos e garantindo a liberdade de elección da nosa lingua. É máis, a situación do eúscaro esixe que as institucións vaian máis avanzadas, que sexan proactivas e tractoras.

O Concello de Donostia-San Sebastián conta con dezanove departamentos, dos cales, en trece deles, na práctica totalidade dos postos de traballo (máis do 75%) está establecida a data de preceptividad. É máis, o 72% dos traballadores municipais están capacitados en eúscaro para o seu posto de traballo. Neste contexto, o Decreto 86/97 permite que os Departamentos se declaren unidades en eúscaro para que poidan funcionar integramente en eúscaro. Por suposto, para iso, ademais da condición de competencia lingüística, é necesario que o responsable político tome esa decisión. Así, a finais da lexislatura anterior, o Concello aprobou a planificación 2018-2022, á que o goberno de Eneko Goia engadiu outra ás catro áreas que xa existían en eúscaro. É máis, entre as primeiras decisións do seu novo mandato elixiu a un responsable político incapaz de falar en eúscaro para a sección na que foi nomeado en eúscaro. Afortunadamente, conseguiuse reorientar a situación grazas á denuncia presentada polo sindicato LAB.

Ademais do anterior, non son bo sinal algunhas das decisións que adoptou o novo goberno municipal ao comezo da lexislatura. Por unha banda, no verán vanse a contratar 95 policías municipais e axentes de mobilidade, pero, como excepción, tamén se van a aceptar axentes que non teñan a competencia lingüística requirida, xa que as necesidades de persoal son máis amplas que as de bolsa de traballo en eúscaro. Por iso, esqueceuse de establecer as súas propias normas, xa que nas súas dúas actividades utilizou a paisaxe lingüística integramente en castelán (a denominación dos toldos e as casetas para os espectáculos de verán). Así mesmo, unha iniciativa privada ha volto a encher os farois municipais de paneis unicamente rotulados en castelán, e o Concello non fixo nada por evitalo.

O Concello de Donostia-San Sebastián debería demostrar unha nova coraxe para establecer as normas e acelerar a velocidade da normalización do eúscaro. Quero pensar que se poderá introducir algunha adaptación a este plan 2018-2022, aínda que estea en marcha, para que sexa do século XXI.