A dezasete quilómetros do Palacio da Monarquía, a poboación foi encarcerada pola Bastilla ese día, dando lugar á Revolución francesa. Anos máis tarde, como consecuencia do proceso que se iniciou ese martes, a guillotina separaría ao rei do seu corpo.
Pero o día no que estalou a Revolución, Luís XVI.aren estaba moi lonxe dos problemas dos cidadáns. A fame e a miseria da poboación non tiñan xa cabida no seu xornal, xa que a súa principal preocupación era a caza. Escribiu a súa tristeza por non botar nin unha peza de caza despois de pasar o 14 de xullo na caza.

Non foi o único monarca que viviu nos días históricos lonxe da realidade. O 23 de febreiro de 1917 –o 8 de marzo, segundo o calendario gregoriano– arrincou na capital de Petrogrado a primeira fase da Revolución Rusa, a Revolución de Febreiro. A maioría dos homes foran destinados á fronte, as mulleres tiñan que pasar longas xornadas nas fábricas a cambio de salarios miserables e a medida que o poder adquisitivo diminuía, os problemas de abastecemento e a fame aumentaban. Os violentos intentos de esmagar a revolta do día seguinte non conseguiron o seu obxectivo. Días despois, as protestas estendíanse por todo o país e moitos membros do exército tamén se levantaron contra o goberno. O 26 de febreiro non parecía estar moi preocupado polo tsar Nicolás II (1868-1918); escribiu no seu diario que pola mañá asistira a misa, almorzara con moita xente, escribira a carta habitual á tsarina, tomara o té e xogaba ao dominou pola tarde. Catro días despois foi obrigado a abdicar e asasinado xunto á súa familia en xullo de 1918.

Nin sequera o comezo da Primeira Guerra Mundial foi recibido por todos da mesma maneira. O 18 de xuño de 1914 foi asasinado o archiduque Franz Ferdinand en Saraievo. O presidente francés, Raymond Poincaré, estaba no hipódromo cando lle chegaron as noticias por telegrama.Non convocou unha comisión de crise nin tomou medidas urxentes para previr as consecuencias ou preparar a resposta, senón que seguiu vixiando as carreiras de cabalos.

Mentres eses responsables políticos negábanse a escoitar, algúns cidadáns recibían noticias, pero non tiñan a capacidade de tomar decisións sobre os feitos. O único que tiñan que facer era continuar co seu quefacer diario. Franz Kafka (1883-1924) escribiu no seu xornal o 2 de agosto de 1914, poucas horas despois do inicio oficial da Gran Guerra: "Alemaña declarou a guerra a Rusia. Pola tarde, fun a nadar”.